δαφνηφορέω
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A bear boughs or crowns of bay, Paus.9.10.4, Plu.Aem.34, IG14.1293B, Hdn.2.2.10; of the Roman fasces laureati, Id.7.6.2; to be read for δαφνοφορέω in D.C.37.21.
German (Pape)
[Seite 525] Lorbeerzweige, -kränze tragen, Plut. Aemil. 34 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δαφνηφορέω: φέρω κλάδους ἢ στεφάνους ἐκ δάφνης, Παυσ. 9. 10, 4, Πλούτ. Αἰμιλ. 34, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 1082a, Ἡρῳδιαν., κτλ.· διορθωτέον ἀντὶ δαφνοφορέω παρὰ Δίωνι Κ. 37. 21.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
porter une couronne ou une branche de laurier.
Étymologie: δαφνηφόρος.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): δαφνο- IG 14.1293B.3 (Roma I d.C.), D.C.37.21.4 (var.)
1 portar ramas o coronas de laurel c. suj. de pers., en el mundo romano en señal de victoria y en grandes celebraciones y recibimientos públicos, Plu.Aem.34, Hdn.2.2.10, 2.11.6, 2.13.3, 3.8.3, D.C.37.21.4, 47.18.5
•c. suj. de cosa estar adornado con laurel αἵ τε ῥάβδοι ἐδαφνηφόρουν las fasces iban adornadas con laurel, e.e. eran fasces laureati Hdn.7.6.2, cf. D.C.44.4.3, 45.28.2.
2 participar en las Dafneforias en Atenas, Procl.ad Hes.Op.767, en Tebas, Procl.Chr.72
•ser dafnéforo ref. a Heracles IG l.c., Paus.9.10.4.
Greek Monotonic
δαφνηφορέω: μέλ. -ήσω, φορώ στεφάνι από δάφνη, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
δαφνηφορέω: нести лавровые ветви (ἐδαφνηφόρει σύμπας ὁ στρατός Plut.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δαφνηφορέω [δαφνηφόρος] lauwerkrans dragen.
