ἔντος

English (LSJ)

τό, A v. ἔντεα, τά.

German (Pape)

[Seite 857] τό, sing. zu ἔντεα (w. m. s.), Archil. 51.

Greek (Liddell-Scott)

ἔντος: τό, ἴδε ἔντεα, τά.

French (Bailly abrégé)

ους (τό) :
d’ord. au pl. ἔντεα-η;
1 armes, armure ; particul. sorte de cotte de mailles ou de cuirasse;
2 tout ce qui sert à équiper, à garnir ; ἔντος δαιτός OD vaisselle d’un repas.
Étymologie: ἕννυμι.

English (Slater)

ἔντος (ἐντέων, ἔντεσιν, ἔντεσσιν, ἔντεα) pl.,
   1 equipment
   a armour χαλκέοισι δ' ἐν ἔντεσι νικῶν δρόμον (O. 4.22) “μολόντα βαιοῖς σὺν ἔντεσιν ποτὶ πολὺν στρατόν (Pae. 2.74)
   b
   I harness ἱππείοις ἐν ἔντεσσιν μέτρα (O. 13.20) βοέους (v. l. βοέοις) δήσαις ἀνάγκᾳ (-ας v. l., -αις Σ) ἔντεσιν αὐχένας (P. 4.235)
   II equipage of a chariot κατέκλασε γὰρ ἐντέων σθένος οὐδέν (P. 5.34) σπεῦδεν ὅμιλος ἱκέσθαι χαλκέοις ὅπλοισιν ἱππείοις τε σὺν ἔντεσιν (τοῖς πεζοῖς καὶ τοῖς ἱππεῦσιν. Σ.) (N. 9.22)
   c ships' gear, sails (but cf. (O. 7.12) ) ἀπότρεπε αὖτις Ἑὐρώπαν ποτὶ χέρσον ἔντεα ναός (N. 4.70)
   d musical instrument παρθένος αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλος, ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτ' ἐρικλάγκταν γόον (P. 12.21) c. gen., defining, ἁδυμελεῖ φόρμιγγι παμφώνοισί τ' ἐν ἔντεσιν αὐλῶν (O. 7.12)

Spanish (DGE)

-εος, τό

• Morfología: [raro sg. Hes.Fr.343.18, Archil.12, 170.5; plu. contr. ἔντη A.Pers.194]
1 plu. armas defensivas, armadura Μενέλαος ἀρήϊος ἔντε' ἔδυνεν Il.3.339, ἔντεα ἀρήϊα Il.10.407, Od.23.368, ἔντεα ποικίλ' de Néstor Il.10.75, ἔντεα πατρὸς καλά habla Telémaco Od.19.17, χαλκέοισι δ' ἐν ἔντεσι νικῶν δρόμον Pi.O.4.22, cf. AP 6.129 (Leon.), 7.430 (Diosc.), A.R.1.169, ἔντεα ... Ἀχιλῆος Orph.L.676, ἔντε' ἄνακτος de Héctor, Q.S.3.341
•cota, coselete τὸν δ' εὗρ' ἀμφ' ὤμοισι τιθήμενον ἔντεα καλά lo encontró poniéndose el bello coselete en torno a los hombros, Il.10.34
•fig. αἰθέρος ἔντεα las armas del cielo ref. al rayo, trueno y relámpago, Nonn.D.1.148
•en sg. arma defensiva, escudo ἔ. ἀμώμητον Archil.12, cf. 170.5, αἰγίδα ... ἔ. Ἀθήνης Hes.l.c.
2 plu. útiles, enseres ἀμφίπολοι δ' ἀπεκόσμεον ἔντεα δαιτός y las criadas retiraban la vajilla, Od.7.232, ἔντεα νηός aparejos de la nave h.Ap.489, Pi.N.4.70, ἵππεια ... ἔντεα arreos, jaeces Pi.N.9.22, cf. P.4.235, ἔντη δίφρου arneses del carro A.l.c., ἀφ' ἅρματος ἔντε<α> δ' ἵππων Epigr.Adesp.SHell.988.3.
3 mús. elementos, instrumentos παμφώνοισί τ' ἐν ἔντεσιν αὐλῶν perifr. por αὐλοί Pi.O.7.12, de donde ἔντεα instrumentos musicales, instrumentos en gener., Pi.P.12.21, ὅτε κλείουσιν ἀοιδοὶ ἢ κίθαριν ἢ τόξα, ... ἔντεα Φοίβου Call.Ap.19, ἔντεα παταγεῖται καὶ χάλκεα κρόταλα resuenan con estrépito los instrumentos y los crótalos de bronce, Lyr.Adesp.112.2.

• Etimología: Dud. Quizá rel. la r. *senH^u̯- / sn̥H^u̯- ‘conseguir’, ‘ganar’, cf. ἀνύω y ἔναρα.

Greek Monotonic

ἔντος: τό, βλ. ἔντεα, τά.

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
See also: s. ἔντεα.

Frisk Etymology German

ἔντος: {éntos}
Grammar: n.
See also: s. ἔντεα.
Page 1,525