ὀγκάομαι

English (LSJ)

bray, of the ass, Theopomp.Com.4, Arist.HA609a33, Call.Aet.Oxy.2079.31, Luc.DMar.1.4.

German (Pape)

[Seite 290] brüllen, schreien, bes. vom Esel, nach Moeris hellenistisch für βρωμάομαι; Theop. com. bei Schol. Ar. Plut. 179; Arist. H. A. 9, 1; Luc. Pisc. 32 D. Mar. 1, 4. – Im E. M auch ὀγκού μενος.

French (Bailly abrégé)

-ῶμαι;
braire.
Étymologie: DELG formation expressive du grec qui fait penser à βοάω, γοάω.

Russian (Dvoretsky)

ὀγκάομαι: (об осле) кричать, реветь Arst., Luc.

Greek (Liddell-Scott)

ὀγκάομαι: ἀποθ. «γκαρύζω», ἐπὶ τοῦ ὄνου, Θεόπομπ. Κωμ. ἐν «Ἀφροδισίοις» 1, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 9. 1, 81, Λουκ. Ἐνάλ. Διάλ. 1. 4.

Greek Monotonic

ὀγκάομαι: αποθ., γκαρίζω, λέγεται για γάιδαρο, σε Λουκ. (ηχομιμ. λέξη).

Greek Monolingual

(Α ὀγκῶμαι, ὀγκάομαι)
(για όνο) εκβάλλω ογκηθμό, ογκανίζω, γκαρίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικό ρ. σε -άω (πρβλ. βοάω, βρυχάομαι, γοάω, μυκάομαι) που αντιστοιχεί με λατ. uncāre (για αρκούδα). Οι τ. ανάγονται σε ΙΕ ρίζα enq- / onq- με σημ. «βογγώ, μουγκρίζω» και συνδέονται με αλβ. nekonj, αρχ. σλαβ. jaču, μέσο ιρλδ. ong
είναι πιθ. να οφείλονται σε ονοματοποιία (βλ. και λ. όκνος [ΙΙ]). Το ρ. δανείστηκε η λατ. με τη μορφή oncō].

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: to cry, to roar, of an ass (Theopomp. Com., Arist., Luc.).
Compounds: Also with προ-, συν-.
Derivatives: ὄγκησις f. (Corn., Ael.), -ηθμός m. (Luc., Nonn.), -ημα n. (gloss.) roaring, bellowing, also of oxen; -ηστής m. crier (AP), -ηστικός inclined to crying (sch.); ὀγκώδης id. (Ael.).
Origin: IE [Indo-European]X [probably] [322] *h₁enk-, *h₁onk- groan
Etymology: Intensive formation like βοάω, γοάω, μυκάομαι etc.; s. vv. and Schwyzer 683. -- A direct formal agreement gives the also semantically very close Lat. uncāre drone, of a bear (Suet.). Beside it with orig. initial *e- (IE *enk-) and semantically a little deviating Slav., e.g. Russ. jaču, -átь groan, call plaintively, Alb. nëkónǰ, Geg. angój groan, sigh, lament. Celt. and Germ. give in the same meaning diverse forms with orig. media (IE *ong-), e.g. MIr. ong groan, sigher, lament, MLG anken groan, sigh; from Balt. we have Lith. iñksti groan, sigh, ùngti id. a.o. More forms in WP. 1, 133, Pok. 322, Vasmer s. jacátь, also Fraenkel s. angùs (with much material). Whether the word was in origin onomatop., is unknown (cf. Snell Hermes 70, 355). -- Lat. LW [loanword] oncāre cry, of an ass (Suet.). S. also 2. ὄκνος bittern. - See now De Lamberterie RPh. 73 (1999) 37f. (derived from ὄγκος gonflement).

Frisk Etymology German

ὀγκάομαι: {ogkáomai}
Grammar: v.
Meaning: schreien, brüllen, vom Esel (Theopomp. Kom., Arist., Luk. u.a.).
Composita : auch mit προ-, συν-,
Derivative: Davon ὄγκησις f. (Corn., Ael.), -ηθμός m. (Luk., Nonn.), -ημα n. (Gloss.) Geschrei, Gebrüll, auch vom Ochsen; -ηστής m. Schreier (AP), -ηστικός zum Schreien geneigt (Sch.); ὀγκώδης ib. (Ael.)
Etymology : Intensivbildung wie βοάω, γοάω, μυκάομαι usw.; s. dd. und Schwyzer 683. — Eine unmittelbare formale Entsprechung bietet das auch semantisch sehr naheliegende lat. uncāre brummen, vom Bären (Suet. u.a.). Daneben mit urspr. anl. e- (idg. enq-) und semantisch etwas abweichend slav., z.B. russ. jaču, -átь stöhnen, klagend rufen, alb. nëkónǰ, geg. angój ächzen, seufzen, klagen. Das Kelt. und Germ. bieten in derselben Bed. allerhand Formen mit urspr. Media (idg. ong-), z.B. mir. ong Stöhnen, Seufzer, Wehklage, mnd. anken stöhnen, seufzen; aus dem Balt. kommen hin- zu lit. iñksti winseln, stöhnen, ùngti wimmern u.a.m. Weitere Formen m. Lit. bei WP. 1, 133, Pok. 322, Vasmer s. jacátь auch Fraenkel s. angùs (mit buntem Vergleichsmaterial). Ob das Wort anfänglich lautnachahmend war, steht dahin (vgl. Snell Hermes 70, 355). — Lat. LW oncāre schreien, vom Esel (Suet. u.a.). S. auch 2. ὄκνος Rohrdommel.
Page 2,346-347