καρός
φιλεῖ δέ τοι, δαιμόνιε, τῷ κάμνοντι συσπεύδειν θεός → you know, my good fellow, when a man strives hard, a god tends to lend him aid
English (LSJ)
κωφός, οἱ δὲ σκοτόδινος, Hsch. κάρουα, Lacon., A = κάρυα, Id.
French (Bailly abrégé)
1οῦ (ὁ) :
sommeil profond, engourdissement.
Étymologie: DELG κάρ, idée de « avoir la tête lourde ».
2v. κάρ².
Greek (Liddell-Scott)
καρός: «κωφός. οἱ δὲ σκοτόδινος. βόσκημα. ἐγκέφαλος (ἔγκαρος). ὠνή. καιρός, ἢ φθορὰ» Ἡσύχ.
English (Autenrieth)
defect. gen.: doubtful word, only τίω σέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ, ‘the value of a straw,’ ‘not a whit,’ Il. 9.378.
Greek Monolingual
καρός, ὁ (Α) καρώ
(κατά τον Ησύχ.) «κωφός, οἱ δὲ σκοτόδινος. βόσκημα. ἐγκέφαλος (ἔγκαρος). ὠνή. καιρός, ἤ φθορά».
Russian (Dvoretsky)
κᾱρός: ὁ дор. Theocr. v.l. = κηρός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καρός gen. sing. van κάρ 1.
Russian (Dvoretsky)
κᾰρός: gen. к *κάρ III.
Frisk Etymological English
Grammatical information: gen.
Meaning: only in τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ (Ι 378) indicating something useless.
Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]
Etymology: Here perhaps καριμοίρους, explained by H. in two ways: τοὺς ἐν μηδεμιᾳ̃ μοίρᾳ, η μισθοφόρους. - Mostly as "(something) cut off, futile" connected with κείρω, but perhaps rather from κάρ louse (H.), which would be more visual and impressive (from κείρω we cannot get καρ-). Not with Schwyzer Glotta 12, 17f. a. n. gen. of κήρ (s.v.) goddess of death with old ablaut.
Frisk Etymology German
καρός: {karós}
Grammar: Gen.
Meaning: nur in τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ (Ι 378) als Bezeichnung von etwas Wertlosem:
Etymology: Dazu vielleicht καριμοίρους, von H. allerdings mit zwei Erklärungen versehen: τοὺς ἐν μηδεμιᾷ μοίρᾳ, ἢ μισθοφόρους. — Gewöhnlich als "Abgeschnittenes, Winziges" zu κείρω gezogen, aber vielleicht eher von κάρ Laus (H.), was unbedingt anschaulicher und ausdrucksvoller wäre. Nicht mit Schwyzer Glotta 12, 17f. u. A. Gen. von κήρ Todesgottin mit altem Ablaut.
Page 1,790-791
