ἀποτροπιασμός
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ὁ, averting by expiatory sacrifice, PTeb.140: in plural, Beros. ap. J.AJ 1.3.6, Aesop.112b, D.L.8.32.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
1 rito apotropaico, conjuro Pythag.B 1a, PTeb.140 (I a.C.), Heraclit.All.15, εἰς τὴν ... ἐρημίαν πέμπεται (ὁ ἔριφος) ἀποτροπιασμὸς ... τοῦ πλήθους παντὸς ὑπὲρ ἁμαρτημάτων ἐσόμενος I.AI 3.241, γυνὴ μάγος καὶ θείων μηνιμάτων ἀποτροπιασμοὺς ἐπαγγελλομένη Aesop.56.3, cf. Sch.S.Ai.608, abominatio, Gloss.2.242.
2 talismán χρῶνται (τῇ ἀσφάλτῳ) πρὸς τοὺς ἀποτροπιασμούς se sirven (de supuestos trozos del calafateado del Arca de Noé) como talismanes Beros.4c.
German (Pape)
[Seite 332] ὁ, Abwendung durch Sühnopfer, D. L. 8, 32; Ios.; Schol. Soph. Ai. 602; μηνιμάτων Aesop. 80.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
action de détourner par un sacrifice.
Étymologie: ἀποτροπιάζω.
Greek Monolingual
ο (Α ἀποτροπιασμός)
νεοελλ.
αποστροφή, βδελυγμία
αρχ.
αποτροπή δεινών με εξιλαστήριες θυσίες.
Russian (Dvoretsky)
ἀποτροπιασμός: ὁ тж. pl. умнлостивительная жертва Aesop., Diod.