συμφράζω
Κινδυνεύουσι γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας λεληθέναι τοὺς ἄλλους ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν τε καὶ τεθνάναι → Actually, the rest of us probably haven't realized that those who manage to pursue philosophy as it should be pursued are practicing nothing else but dying and being dead (Socrates via Plato, Phaedo 64a.5)
French (Bailly abrégé)
dire ou exprimer ensemble;
Moy. συμφράζομαι (pf. ξυμπέφρασμαι);
1 intr. se consulter avec : ἑῷ θυμῷ OD avec soi-même, dans son cœur;
2 tr. méditer avec : τινι βουλάς OD communiquer son dessein à qqn.
Étymologie: σύν, φράζω.
Greek Monolingual
ΝΜΑ
(η μτχ. ουδ. παθ. ενεστ. στον πληθ. ως ουσ.) τα συμφραζόμενα
α) τα προλεγόμενα και τα επιλεγόμενα ενός χωρίου κειμένου, το περιβάλλον του
β) το γενικό νόημα ενός χωρίου («για να κατανοήσει κανείς το νόημα αυτής της φράσης θα πρέπει να τήν εξετάσει με βάση τα συμφραζόμενα»)
μσν.-αρχ.
αναφέρω, μνημονεύω συγχρόνως
αρχ.
1. μέσ. συμφράζομαι
α) συλλογίζομαι, διαλογίζομαι
β) συσκέπτομαι με κάποιον για την εξεύρεση ενός σχεδίου
γ) συνεκδ. επινοώ, μηχανώμαι
2. παθ. είμαι συνώνυμος με κάτι («χολῆς τῆς ὀργῆς συμφραζομένης», Αρετ. Χρον. Παθ.)
3. φρ. «συμφράζομαι βουλάς»
α) συσκέπτομαι
β) συνεκδ. συμβουλεύω (Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + φράζω/-ομαι «σκέπτομαι, παρατηρώ, ερμηνεύω»].
