ἀναστεναχίζω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
groan oft and loudly, wail aloud, Il.10.9.
Spanish (DGE)
(ἀναστενᾰχίζω)
lamentarse πυκίν' ἐν στήθεσσιν ἀναστενάχιζ' Il.10.9, παννυχίη δ' ἀλεγεινὸν ἀνεστενάχιζε γοῶσα Ἠώς Q.S.2.634 (cj.)
•c. ac. de pers. lamentar, llorar a νύμφη νυμφίον Nonn.D.24.192.
German (Pape)
[Seite 209] nur praes., dasselbe, Il. 10, 9.
French (Bailly abrégé)
seul. prés;
c. ἀναστενάζω.
Étymologie: ἀνά, στεναχίζω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναστενᾰχίζω: συχνάκις καὶ μεγαλοφώνως στενάζω, θρηνῶ μεγαλοφώνως, Ἰλ. Κ. 9.
English (Autenrieth)
= ἀναστενάχω, ipf., Il. 10.9.
Greek Monolingual
ἀναστεναχίζω (Α)
στενάζω συχνά, θρηνώ δυνατά.
Greek Monotonic
ἀναστενᾰχίζω: μέλ. -σω, αναστενάζω δυνατά, σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ἀναστενᾰχίζω: Hom. = ἀναστενάζω I.
