ἀπορούω
ἀνιαρῶς τε φέρει τὴν τελευτὴν, καίτοι γε τὸν πρόσθεν χρόνον διαχλευάζων τοὺς μορμολυττομένους τὸν θάνατον, καὶ πρᾴως ἐπιτωθάζων → he bears death with grief, although in a former time he criticized, and mildly derided, those that were fearing death
English (LSJ)
dart away, Ἰσἀῖος δ' ἀπόρουσε Il.5.20, etc.; esp. start back, Od.22.95; ἀλλήλων Orph.A. 705. 2. spring up from, πρέμνων Pi.Fr.88.
Spanish (DGE)
1 dar un salto hacia atrás, apartarse Ἰδαῖος δ' ἀπόρουσε λιπὼν περικαλλέα δίφρον Il.5.20, ἀπόρουσαν ἐνὶ δρυσὶ χαλκὸν ἀφέντες Call.Cer.60, cf. Od.22.95, A.R.2.572
•c. gen. αἱ δ' (πέτραι) ἀλλήλων ἀπόρουσαν Orph.A.705, ἀταρτηροῖο κυδοιμοῦ Q.S.7.503, ἀπ' ἄστεως Q.S.13.17
•batirse en retirada θοῶς ἀπόρουσε κύων ὥς Q.S.10.242
•c. ac. de dir. retirarse ἐς Ὠκεανοῖο ῥέεθρα Q.S.3.656.
2 alzarse desde c. gen. ὀρθαὶ πρέμνων ἀπώρουσαν χθονίων Pi.Fr.33d.6
•abs. ponerse en pie ὣς εἰπὼν ἀπόρουσε Q.S.9.525.
German (Pape)
[Seite 322] abspringen, Hom. öfter, nur im aor. ἀπόρουσα; ἀπόρουσε λιπὼν δίφρον, sprang herab, Iliad. 5, 20; ἀπὸ πάντες ὄρουσαν 12, 83; zurückspringen, wegspringen, Od. 22, 95; πάλιν δ' ἀπὸ χαλκὸς ὄρουσεν, prallte ab, Iliad. 21, 593; hervorkommen, κίονες Pind. frg. 58; – sp. D.
French (Bailly abrégé)
ao. ἀπώρουσα, épq. ἀπόρουσα;
s'élancer loin de, s'élancer en arrière.
Étymologie: ἀπό, ὀρούω.
Russian (Dvoretsky)
ἀπορούω: (только aor. ἀπώρουσα - эп. ἀπόρουσα)
1) соскакивать (δίφρων Hom.);
2) отскакивать, aor. отпрянуть назад (Hom. - in tmesi);
3) подниматься, вздыматься (κίονες ἀπώρουσαν Pind.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀπορούω: ἀπολείπω τι καὶ φεύγω δρομαίως, Ἰδαῖος δ’ ἀπόρουσε Ἰλ. Ε. 20. κτλ: πρβλ. Ὀδ. Χ. 95· ἀλλήλων Ὀρφ. Ἀργ. 703: ― ἀναπηδῶ ἀπό τινος θέσεως, πρέμνων Πινδ. Ἀποσπ. 58.
English (Autenrieth)
aor. ἀπόρουσε: spring away (from), ‘down’ from, Il. 5.20.
English (Slater)
ἀπορούω rise up δὴ τότε τέσσαρες ὀρθαὶ πρέμνων ἀπώρουσαν χθονίων κίονες fr. 33d. 6.
Greek Monolingual
ἀπορούω (Α) ορούω
1. ορμώ προς τα εμπρός
2. πηδώ προς τα πίσω
3. αναπηδώ, τινάζομαι πάνω.
Greek Monotonic
ἀπορούω: Επικ. αόρ. αʹ -όρουσα, φεύγω βιαστικά εγκαταλείποντας κάτι πίσω, σε Όμηρ.