δαφνηφόρος
καὶ οἱ ἀμαθέστατοι τῶν ἰατρῶν τὸ αὐτὸ σοὶ ποιοῦσιν, ἐλεφαντίνους νάρθηκας καὶ σικύας ἀργυρᾶς ποιούμενοι καὶ σμίλας χρυσοκολλήτους: ὁπόταν δὲ καὶ χρήσασθαι τούτοις δέῃ, οἱ μὲν οὐδὲ ὅπως χρὴ μεταχειρίσασθαι αὐτὰ ἴσασιν → the most ignorant of doctors do the same as you, getting themselves ivory containers, silver cupping instruments, and gold-inlaid scalpels; but when it's time to use those things, they haven't the slightest notion of how to handle them
English (LSJ)
δαφνηφόρον,
A bay-bearing, δ. τιμαῖς A.Supp.706; δαφνηφόροι κλῶνες branches of bay borne in worship of Apollo, E.Ion422; δαφνηφόρα ἄλση groves of bay-trees, Hdn.1.12.2.
2 Subst., bearer of bays, at Eleusis, IG22.1092B25.
II epithet of Apollo at Thebes, Paus.9.10.4; at Eretria, IG12(9).210.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): dór. y eol. δαφνα- Paus.9.10.4
I 1de cosas y abstr. adornado con laurel θεοὺς ... τίοιεν ... δαφνηφόροις ... τιμαῖς A.Supp.706, βωμοί en el templo de Apolo en Delfos, E.Io 422
•en Roma ῥάβδοι ... δαφνηφόροι haces adornados con laurel, e.e. fasces laureati Plu.Luc.36
•que produce laurel, abundante en laurel ἄλση Hdn.1.12.2.
2 de pers. portador de laurel, coronado de laurel tít. del sacerdote de Apolo Ismenio, Paus.l.c., en Roma en grandes celebraciones públicas ἄγγελοι καὶ κήρυκες Hdn.8.6.8, cf. 7.2, 1.7.3.
3 subst. ὁ Δ. epít. de Apolo dafnéforo, portador de laurel, Anacreont.12.6, venerado en el Ática, Plu.Them.15, IG 22.3630.7, 5079 (ambas II d.C.), en Eretria IG 12(9).191A.11, 210.29 (ambas IV a.C.), 208.24 (III a.C.), IM 78.3 (III/II a.C.)
•tb. del Sol, Lyd.Mens.4.155.
II subst. ὁ δ. dafnéforo, portador de laurel que participa o preside la procesión de las Dafneforias en el Ática IG 22.1358B.38 (IV a.C.), 1092B.25 (II d.C.)
•en Tebas, adulto que preside la procesión hasta el templo de Apolo Ismenio, en el rito más antiguo celebrado cada ocho años, Procl.Chr.77
•niño coronado de laurel, en el rito más moderno celebrado anualmente, Paus.9.10.4, cf. δαυχνοφόρος.
German (Pape)
[Seite 525] 1) Lorbeerbäume tragend, ἄλσεα, damit bepflanzt, Herodian. 1, 12, 3. – 2) Lorbeerzweige, -kränze tragend, τιμαί Aesch. Suppl. 706; κλῶνες, die Lorbeerzweige, Eur. Ion 422. Bes. heißt so Apollo, Anacr. 11, 6; Plut. Them. 15; vgl. Paus. 9, 10, 4.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui porte une branche ou une couronne de laurier;
épiclèse d'Apollon à Érétrie.
Étymologie: δάφνη, φέρω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δαφνηφόρος -ον [δάφνη, φέρω] lauwerkrans dragend.
Russian (Dvoretsky)
δαφνηφόρος: лавроносный, увенчанный лавром (Ἀπόλλων Anacr., Plut.): δαφνηφόροι κλῶνες Eur. лавровые ветви; δαφνηφόροι τιμαί Aesch. благоговейное венчание лаврами.
Greek Monolingual
-ον
βλ. δαφνοφόρος.
Greek Monotonic
δαφνηφόρος: -ον (φέρω), αυτός που κουβαλά, κρατά κλαδιά δάφνης· δ. κλῶνες, κλαδιά δάφνης τα οποία προορίζονταν για τη λατρεία του Απόλλωνα, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
δαφνηφόρος: -ον, ὁ φέρων δάφνην, δ. τιμαῖς Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 706· δ. κλῶνες, κλῶνες δάφνης φερόμενοι εἰς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνος, Εὐρ. Ἴωνι 422· δ. ἄλσος, δάσος ἐκ δάφνης, Ἡρῳδιαν. 1. 12. ΙΙ. ὄνομα τοῦ Ἀπόλλωνος, Παυσ. 9. 10, 4· Ἀπόλλωνος δαφναφορίω ὑπάρχει ἐν ἐπιγραφῇ τινι τῆς Χαιρωνείας ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1595· πρβλ. δαφνίτης, δαφναῖος.
Middle Liddell
φέρω
laurel-bearing, δ. κλῶνες laurel branches borne in worship of Apollo, Eur.
