καπροφόνος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
καπροφόνον, killing wild boars, κύων AP9.83 (Phil.).
German (Pape)
[Seite 1324] Eber tödtend, κύων, Philp. 72 (IX, 83).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui tue des sangliers.
Étymologie: κάπρος, πεφνεῖν.
Russian (Dvoretsky)
καπροφόνος: убивающий кабанов (κύων Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
καπροφόνος: -ον, ὁ φονεύων κάπρους, καπροφόνος κύων Ἀνθ. Π. 9. 83.
Greek Monolingual
καπροφόνος, -ον (Α)
αυτός που σκοτώνει αγριόχοιρους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κάπρος + -φόνος (< φόνος), πρβλ. ανδροφόνος, δολοφόνος.
Greek Monotonic
καπροφόνος: -ον (*φένω), αυτός που σκοτώνει αγριόχοιρους, σε Ανθ.
