πολιορκητής

From LSJ
Revision as of 11:06, 25 August 2023 by Spiros (talk | contribs) (LSJ1 replacement)

Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.

Valerius Maximus, De Factis Dictisque
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολῐορκητής Medium diacritics: πολιορκητής Low diacritics: πολιορκητής Capitals: ΠΟΛΙΟΡΚΗΤΗΣ
Transliteration A: poliorkētḗs Transliteration B: poliorkētēs Transliteration C: poliorkitis Beta Code: poliorkhth/s

English (LSJ)

πολιορκητοῦ, ὁ, taker of cities, surname of Demetrius son of Antigonus, Phld.Hom.p.55 O., D.S.20.92, Plu.Demetr.42, Arist.6 (pl.), etc.

German (Pape)

[Seite 655] ὁ, der Städtebelagerer, Sp.; bekannter Beiname des Demetrius, Ath. IV, 128, Plut. Demetr. 42.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
preneur de villes, ou Poliorcète, surnom de Démétrios, roi de Macédoine.
Étymologie: πολιορκέω.

Russian (Dvoretsky)

πολιορκητής: οῦ ὁ полиоркет, осаждающий города (прозвище Деметрия, сына Антигона, 337-283 гг. до н. э.) Diod., Plut.

Greek (Liddell-Scott)

πολιορκητής: -οῦ, ὁ, ὁ ἐκπολιορκῶν, κυριεύων πόλεις, ἐπώνυμον Δημητρίου υἱοῦ τοῦ Ἀντιγόνου, Διόδ. 20. 92, Πλουτ. Δημήτρ. 42, Ἀριστείδ. 6, κλπ. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 427.

Greek Monolingual

ο, ΝΜΑ πολιορκώ
1. αυτός που πολιορκεί πόλη ή φρούριο
2. προσωνυμία του Δημητρίου, γιου του Αντιγόνου.

Greek Monotonic

πολιορκητής: -οῦ, ὁ, πορθητής πόλεων, όνομα του Δημητρίου, γιου του Αντίγονου, σε Πλούτ.

Middle Liddell

πολιορκητής, οῦ, ὁ,
taker of cities, name of Demetrius son of Antigonus, Plut.