δυσκλεής
Πολλῶν ὁ καιρὸς γίγνεται διδάσκαλος → Rebus magistra plurimis occasio → Zum Lehrer wird für viele die Gelegenheit
English (LSJ)
ές,
A inglorious, Il.9.22 (poet. acc. δυσκλέᾰ for δυσκλεέα); infamous, shameful, of persons and things, δ. θέα A.Pr.243; δυσκλεεστάτῳ μόρῳ Id.Pers.444; πρῶτον μὲν οὐκ οὖσ' ἄδικός εἰμι δυσκλεής E.Hel.270. cf.X.Cyr.3.3.53, LXX 3 Ma.3.23 (Sup.). Adv. -εῶς S.El. 1006, E.Hel.993 codd., Plu.2.169a.
German (Pape)
[Seite 682] ές, übel berühmt; Hom. zweimal, Iliad. 2, 115. 9, 22 καί με κελεύει δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι, ἐπεὶ πολὺν ὤλεσα λαόν, s. Scholl. Herodian. Iliad. 2, 115 u. Scholl. Aristonic. Iliad. 2, 115. 10, 281. Vgl ἀκλεής, ἀγακλεής, εὐκλεής. – Folgende: μόρος Aesch. Pers. 444; πατήρ Soph. Ant. 50; ὄνομα Eur. Hel. 66. Auch in Prosa, Xen. Oyr. 3, 3, 53. – Adv., δυσκλεῶς, Tragg. u. Plut.
Greek (Liddell-Scott)
δυσκλεής: -ές, ἄδοξος, Ἰλ. Ι. 22 (κατὰ ποιητ. αἰτ. δυσκλέᾰ ἀντὶ δυσκλεέα)·- κακὴν φήμην ἔχων, δύσφημος, ἐπὶ προσώπων καὶ πραγμάτων, δ. θέα Αἰσχύλ. Πρ. 241· δυσκλεεστάτῳ μόρῳ ὁ αὐτ. Πέρσ. 444· πρῶτον μὲν οὐκ οὖσ’ ἄδικος, εἰμὶ δυσκλεὴς Εὐρ. Ἑλ. 270· ὡσαύτως Ξεν. Κύρ. 3. 3, 53. - Ἐπίρρ. - εῶς, Σοφ. Ἠλ. 1006, Εὐρ., κτλ.
