ἐπέρχομαι

English (LSJ)

impf.

   A ἐπηρχόμην Th.4.120 (unless fr. ἐπάρχομαι: Att. impf. is ἐπῇα (but v. ἔρχομαι) and fut. ἔπειμι): aor. 2 ἐπῆλθον, Ep. -ήλῠθον: pf. -ελήλυθα:    I come upon:    1 of persons, approach, c. dat., Il.12.200,218, etc.; esp. come suddenly upon, Od.19.155, Hdt. 6.95: c. acc., ἐ. πόλιν E.HF593 codd. (nisi leg. ἐσ-); come to for advice, μάντεις, μοῦσαν, Id.Supp.155, Hel.165, cf. Pl.Lg.772d: with Preps., ἐ. ἐς ποταμόν Od.7.280, cf. S.Aj.438: metaph., ἐ. ἐς λόγου στάσιν Id.Tr.1180; ἐ. ἐς πόλεμον Th.3.47; ἐ. ἐνθάδε Il.24.651.    b freq. in hostile sense, go or come against, attack, abs., 12.136, al., Th. 1.90, etc.: c. dat., Il.20.91, E.Ba.736, Th.6.34, etc.: rarely c. acc., τμήδην αὐχέν' ἐπῆλθε Il.7.262; τὴν τῶν πέλας ἐ. invade it, Th.2.39: hence, visit, reprove, ταῦτα μέν σε πρῶτ' ἐπῆλθον E.IA349, cf. Andr. 688: with a Prep., invade, ἐπὶ τὴν οἰκίαν PFay.12.12 (ii B.C.).    c come forward to speak, E.Or.931, Th.1.119, Pl.Lg.850c; ἐ. ἐπὶ τὸν δῆμον, ἐπὶ τοὺς ἐφόρους, Hdt.5.97, 9.7; ἐπὶ τὸ κοινόν Th.1.90; τοῖς Αακεδαιμονίοις ib.91.    d in Law, proceed against, ἐπί τινα PEleph.3.3 (iii B.C.); ἐπί τινα περί τινος PAmh.2.96.8 (iii A.D.); τινὶ περί τινος POxy.489.11 (ii A.D.); ἐπὶ πιττάκιον impugn, BGU1167.14 (i B.C.): also in aor. 1 ἐπελεύσασθαι PStrassb.35.25 (ii B.C.), etc. (ἐπιπορεύομαι (q. v.) is more common in the pres. in the Hellenistic period.)    2 of events, conditions, etc., come upon, esp. come suddenly upon, c. acc., μιν . . ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος Od.4.793, al., cf. Hdt.2.141; ἔρως γὰρ ἄνδρας οὐ μόνους ἐπέρχεται E.Fr.431: c. dat., τοῖσιν ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος Od.12.311, cf. 5.472; μοι νοῦσος ἐπήλυθεν 11.200; βροτοῖσιν .. ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλθῃ A.Pers.600, cf. Ag.1256; ἐπῆλθέ μοι πάθος Pl.Lg.811d, etc.    3 c. dat. pers., come into one's head, occur to one, ἵμερος ἐπειρέσθαι μοι ἐπῆλθε Hdt.1.30; ὅ τι ἂν ἐπέλθῃ Lat. quicquid in buccam venerit, Isoc.12.24: impers. c. inf., καί οἱ ἐπῆλθε πταρεῖν Hdt.6.107, cf. S.Tr.134 (lyr.); ἐμοὶ τοιαῦτ' ἄττα ἐ. λέγειν Pl. Grg.485e, etc.; also ἐπέρχεταί με λέγειν Id.Phd.88d.    4 come in, of revenues, etc., ἐπερχόμενοι τόκοι, ἐπιβολαί, BGU155.11 (ii A.D.), 1049.16 (iv A.D.).    II of Time, come on, ἐπήλυθον ὧραι the season came round again, Od.2.107, etc.; also, come on, be at hand, νὺξ δ' ἄρ' ἐπῆλθε 14.457; γῆρας ἐ. Thgn.528,728; ἕκαθεν ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος Pi.O.10(11).7; τὸ παρὸν τό τ' ἐπερχόμενον πῆμα and that which is coming, the future, A.Pr.98.    2 come in after or over another, of a second wife, Hdt.5.41.    III go over or on a space, traverse, mostly of persons, c. acc., πολλὴν γαῖαν Od.4.268; ἀγρόν 16.27; ἄγκεα πολλά Il.18.321, cf. Od.14.139, Hdt.1.30; go the round of, visit, δόμους S.El.1297; ναοὺς χοροῖς Id.Ant.153 (lyr.); πόλιν, of a god, Maced.Pac.29; of an officer, πύλας φυλακάς τ' ἐπῆλθον E.Ph. 699; τὰς ξυνωμοσίας ἐπελθών Th.8.54; walk on ice, Id.3.23; also of water, ἐπέρχεται ὁ Νεῖλος τὸ Δέλτα overflows it, Hdt.2.19, cf. A.Supp. 559 (lyr.), Th.3.89.    2 go through or over, discuss, recount, c. acc., Hes.Fr.160.4 codd. Str., Ar.Eq.618; review, τὰ εἰρημένα περί τινος Arist.EN1172b8; also ἐ. περί τινος Id.Ph.189b31, al.; folld. by an interrog., πειρατέον ἐπελθεῖν τίνες . . Id.Pol.1289b24; πῶς δεῖ . . ἐπέλθωμεν συντόμως ib. 1317a15.    3 accomplish, πολέμῳ καὶ διαχειρίσει πραγμάτων Th.1.97.    IV come up to, imitate, πάτρῳ Pi.P.6.46.

German (Pape)

[Seite 917] (s. ἔρχομαι), 1) herzu-, herankommen, sich nahen; absolut, μεῖναι ἐπερχόμενον Il. 7, 535; ἐνθάδε, ὁπόσε, Il. 24, 651 Od. 14, 139; c. dat. der Person, ὄρνις γάρ σφιν ἐπῆλθε, Il. 12, 200. 15, 84; βροτοῖσιν ὅταν κλύδων κακῶν ἐπέλθῃ Aesch. Pers. 592; in Prosa gew., Her. 6, 95; Thuc. 1, 36, s. auch unten; – mit dem acc. des Ortes, zu dem man kommt, den man besucht, ἀγρόν Od. 16, 27; πολλὴν δ' ἐπελήλυθα γαῖαν 4, 268, wie πολλὰ δέ τ' ἄγκε' ἐπῆλθε, durchstreifte viele Thäler, Il. 18, 321; ὁ Νεῖλος ἐπέρχεται τὸ Δέλτα, verbreitet sich über das Delta, überschwemmt es, Her. 2, 19, wie Aesch. Suppl. 554 λειμῶνα ἐπέρχεται – ὕδωρ τὸ Νείλου; δόμους, ναούς, Soph. El. 1289 Ant. 153; auch εἰς τόπον, Ai. 433, wie εἰς ποταμόν Od. 7, 280; εἰς τὸ κενούμενον, in die leere Stelle einrücken, Xen. Oec. 8, 7; πόλιν Eur. Herc. fur. 593; χώρας ὅσην ἐπήλθομεν Xen. An. 7, 8, 25; ἅπασαν τἡν οἰκουμένην, durchwandern, Din. 1, 13; auch τοὺς χειρωνακτικούς, Plat. Ax. 368 b; auch ὄψεσιν ἐπελθὼν τοὺς κατακειμένους, Plut. Symp. 1, 2, 1. – Absolut, bes. vom Auftreten des Redners, ἐπῆλθε, ἔλεξε δέ, Eur. Or. 931; Thuc. 1, 119; ἐπελθὼν καὶ πείσας τὴν πόλιν Plat. Legg. VIII, 850 e; ἐπελθὼν ἐπὶ τὸν δῆμον Her. 5, 97; ἐπὶ τοὺς ἐφόρους 9, 7. 11, vor dem Volke, den Ephoren auftreten, wie ἐπὶ τὸ κοινόν Thuc. 1, 90. – Von der Zeit, heran kommen, ἐπήλυθον ὧραι, die Jahreszeiten kamen wieder heran, Od. 2, 107. 11, 295; νὺξ δ' ἄρ' ἐπῆλθε 14, 457; ἕκαθεν ἐπελθὼν ὁ μέλλων χρόνος Pind. Ol. 11, 7; ἐπεὰν νὺξ ἐπέλθῃ Her. 4, 84; ἦρί τ' ἐπερχομένῳ Ar. Nubb. 311; ἐπῆλθεν Ὀλύμπια Thuc. 1, 126, u. so oft von regelmäßig wiederkehrenden Zeitabschnitten; dah. setzt Aesch. Prom. 98 τὸ παρὸν τό τ' ἐπερχόμενον πῆμα einander gegenüber. – Uebertr., νοῦσος ἐπήλυθέν μοι Od. 11, 200, befiel mich, wie γλυκερὸς δέ μοι ὕπνος ἐπέλθῃ 5, 472; aber auch τόσσα μιν ὁρμαίνουσαν ἐπήλυθε νήδυμος ὕπνος, 4, 793, es überraschte sie dabei der Schlaf, wie Her. 2, 141; vgl. ἔρως ἄνδρας οὐ μόνους ἐπέρχεται Soph. frg. 607; ἐπέρχεταί μοι u. με, es kommt mich, wandelt mich an, entweder mit dem nom. der Sache oder dem infinit., τῷ δ' ἐπέρχεται χαίρειν Soph. Tr. 135; καί οἱ ἐπῆλθε πταρεῖν Her. 6, 107; ἐμοὶ τοιαῦτ' ἐπέρχεται πρὸς σὲ λέγειν Plat. Gorg. 485 e, wie καί μοι ἴσως οὐδὲν θαυμαστὸν πάθος ἐπῆλθε Legg. VII, 811 c; ἵμερος ἐπελθὼν ὑμῖν 823 e. Vgl. Xen. Mem. 4, 3, 3; Dem. 1, 1 Lpt. 52. Aber auch ἵμερος ἐπείρεσθαί με ἐπῆλθε σέ, Her. 1, 30 (v. l. μοι), wie αὐτόν με νῦν τι τοιοῦτόν τι λέγειν ἐπέρχεται Plat. Phaed. 88 c; vgl. Legg. VII, 823 e, wo die Lesart zwischen τὸν νοῦν u. εἰς τὸν νοῦν schwankt; ohne Casus, ὅ, τι ἂν ἐπέλθῃ λέγειν, was gerade in den Sinn kommt, sagen, Plut. Stoic. rep. 28. – 2) feindlich herankommen, an greifen, anfallen; absolut, Hom. u. Folgde, od. mit dem dat., βουσὶν ἐπήλυθεν Il. 20, 91; μόσχοις Eur. Bacch. 736; Thuc. 1, 38 u. A.; auch τὴν τῶν πέλας ἐπελθεῖν, Thuc. 2, 39; vgl. τμήδην δ' αὐχέν' ἐπῆλθε Il. 7, 262, die Lanze drang an den Nacken. – Auch = tadeln, Eur. Andr. 689; ταῦτά σε ἐπῆλθον I. A. 349; τὴν παρανομίαν, bestrafen, Plut. – Auch übertr., Etwas angreifen, πάντα διὰ βραχέων Plat. Polit. 279 c; vgl. Thuc. 1, 70; τοσάδε ἐπῆλθον πολέμῳ, = διεπράξαντο, 1, 97; τινί τι, Einem Etwas auseinandersetzen, Ar. Equ. 618; in der Rede durchgehen, τὰς ξυνωμοσίας Thuc. 8, 54; τὰ εἰρημένα Arist. Nic. Eth. 10, 1, 4, u. öfter περί τινος, wie Sp.; – κρύσταλλος οὐ βέβαιος ὥςτ' ἐπελθεῖν, so daß man darauf, darüber gehen konnte, Thuc. 3, 23.