καταπονέω

English (LSJ)

   A subdue, τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου D.S.3.37, cf. Heraclit.Incred.11: in fut. Med., τὰς ὀλίγας ναῦς ταῖς πολλαπλασίαις D.S.11.15; worst in a lawsuit, POxy.1101.9 (iv A. D.):—Pass., to be subdued, reduced, worn out, δῆμος -πεπονημένος Aeschin.2.36, cf. Plb.29.27.11, D.S.11.6; πάντα ταῖς ἐνδελεχείαις -πονεῖται πράγματα Men.744; to be exhausted, τῷ θάλπει Gal.10.715.    2 handle roughly, crush, damage, τὰ -πονούμενα καὶ συμπατούμενα Thphr.HP8.7.5; maltreat, oppress, esp. in Pass., ὑπὸ τῶν τυράννων, ὑπὸ τῶν τελωνῶν, Arist.Fr.575, BGU1188.17 (Aug.), cf. Act.Ap.7.24, Diog.Oen.1.    3 digest food, Sor.2.32 (Pass.).    II intr. in pf. part. -πεπονηκώς ruinous, Procop.Aed.1.4,8.

German (Pape)

[Seite 1371] durch Arbeit, Anstrengung ermüden, überwältigen, übh. schwächen, bewältigen; Men. Stob. fl. 29, 19; Ἡρακλῆς ὁ καταπονούμενος τῷ τῆς Δηϊανείρας χιτῶνι Pol. 40, 7, 3; καταπεπονημένη βασιλεία 29, 11, 11; τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς καταπονήσαντες τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου D. Sic. 3, 37; pass., 11, 6. 13, 51, wie a. Sp.; νόσῳ καταπονηθείς D. L. 5, 68.

Greek (Liddell-Scott)

καταπονέω: καταβάλλω μετὰ πολὺν κόπον καὶ ἀγῶνα, τῇ ἐνδείᾳ τῆς τροφῆς τὴν ἀλκὴν τοῦ θηρίου Διόδ. 3. 37· οὕτως ἐν τῷ μέσ. μέλλ., ὁ αὐτ. 11. 15· οὔπω ἡ τοῦ αἵματος ῥύσις αὐτὸν κατεπόνησεν Εὐστ. σ. 886, 8. ― Παθ., καταβάλλομαι, ἐξαντλοῦμαι, νικῶμαι, Αἰσχίν. 33. 8· πάντα ταῖς ἐντελεχείαις καταπονεῖται Μένανδρος ἐν Ἀδήλ. 192, Ἀριστ. Ἀποσπ. 66. 537· τῆς τῶν προγόνων ἡγεμονίας καταπεπονημένης Διόδ. 11, 6· τὸν Καλλικρατίδαν πανταχόθεν τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι ὁ αὐτ. 13, 99.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
accabler, abattre, épuiser, acc..
Étymologie: κατάπονος.