χαλκίον
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη → The first and best victory is to conquer self.
English (LSJ)
τό,
A copper vessel, cauldron, kettle, IG12.393, Ar.Ach.1128, Fr.107,330, Eup.108,256, X.Oec.8.19; χ. θερμαντήριον, = θερμαντήρ, IG22.1416, 4.39 (Aegina), Gal.13.663. 2 cymbal, τὸ Δωδωναῖον χ., prov. of a chatterbox, Men.66, cf. Zen.6.5. 3 bowl of the κότταβος, Poll.6.110. 4 copper ticket given to the dicasts, bearing the name of the court in which they were to serve, D.39.10. 5 piece of copper money, πονηρὰ χαλκία Ar.Ra.724 (troch.); παραλαβὼν τὼ χαλκίω Eub.83; cf. Poll.9.90.—Freq. written χαλκεῖον in codd., but χαλκίον is required by the metre in Com., and corroborated by Inscrr. (v. supr.), and Pap., PCair.Zen.630.4 (iii B. C.), PMich.Zen.65.2 (iii B. C.), PSI6.625.12 (iii B. C.), etc. II prob. Dim. of χάλκη, = κάλχη 11, IG42(1).102.242 (Epid., iv B. C.).
German (Pape)
[Seite 1330] τό (der Form nach dim. von χαλκός), alles verarbeitete Erz od. Kupfer, kupfernes Geschirr; Ar. Ach. 1100; Xen. Oec. 8, 18. – Bes. Kupfergeld, Kupfermünze, πονηρὰ χαλκία Ar. Ran. 724.
Greek (Liddell-Scott)
χαλκίον: τό, ὡς τὸ χαλκεῖον ΙΙ, ἀγγεῖον, σκεῦος ἐκ χαλκοῦ, λέβης, χύτρα, Ἀριστοφ. Ἀχ. 1128, Ἀποσπ. 169, 316, Εὔπολις ἐν «Δήμοις» 22, ἐν «Ταξιάρχοις» 8, Ξεν. Οἰκ. 8, 19. 2) κύμβαλον, Θεόκρ. 2. 36· τὸ Δωδωναῖον ἄν τις χαλκίον, ὃ λέγουσιν ἠχεῖν, ἂν παράψηθ’ ὁ παριὼν παροιμ. παρὰ Μενάνδρῳ ἐν Ἀρρηφόρῳ» 3, ἑρμηνευομένη παρὰ Ζηνοβ. Παροιμ. 6. 5, «ἐπὶ τῶν πολλὰ λαλούντων καὶ μὴ διαλειπόντων»· ― κοῖλον ἐκ χαλκοῦ ἡλιακὸν ὡρολόγιον, Πολυδ. Ϛ΄, 110. 3) εἰσιτήριον ἐκ χαλκοῦ διδόμενον εἰς τοὺς κληρωθέντας δικαστὰς καὶ φέρον τὸ ὄνομα τοῦ δικαστηρίου εἰς ὃ ἔπρεπε νὰ συνέλθωσι, Δημ. 997, 18. 4) νόμισμα ἐκ χαλκοῦ «πεντάρα», πονηρὰ χαλκία Ἀριστοφ. Βάτρ. 724· παραλαβὼν τὼ χαλκὶω Εὔβουλος ἐν «Παμφίλῳ» 4· πρβλ. Πολυδ. Θ΄, 91. ― Ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις τῶν πεζογράφων συχνάκις φέρεται χαλκεῖον (ἴδε χαλκεῖον ΙΙ)· ἀλλ’ ἡ χρῆσις τῶν κωμ. ποιητῶν, ὡς ἐκ τοῦ μέτρου φαίνεται, εἶναι ὑπὲρ τῆς γραφῆς χαλκίον, καὶ ὁ Δινδ. ἀποκαθιστᾷ ταύτην τὴν γραφὴν ἐν τῷ Ἀττ. πεζῷ λόγῳ, ἔτι δὲ καὶ παρ’ Ἡροδ., ἔνθα σημαίνει σκεῦος.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 vase d’airain ou de cuivre;
2 bouclier d’airain;
3 monnaie de cuivre.
Étymologie: χαλκός.
