ἔντιμος

English (LSJ)

ον, (τιμή),    1 of persons, in honour, honoured, opp. ἄτιμος, Pl. Euthd.281c, etc.; τινί by another, S.El.239 (lyr.), Ant.25, etc.; παρά τινι Pl.Ti.21e: c. dat. rei, honoured with, σπονδαῖς E.Or.1688 (anap.); in office, Pl.R.564d; of men of high rank in Persia, X.Cyr.3.1.8, al.; opp. ἄδοξοι, D.3.29; = ἐπίτιμος, Decr. ap. eund.59.104.    2 of things, τὰ θεῶν ἔ. what is honoured in their sight, their ordinances or attributes, S.Ant.77; ἔ. ποιῆσαι τὴν τέχνην hold it in honour, Isoc.4.159; ἔ. ποιεῖν τι Arist.Pol.1286b15; ἔργα - ότερα (opp. ἀναγκαιότερα) ib. 1255b28; δαπανήματα -ότατα Id.EN1122b35; χώρα ἔ. place of honour, Pl.Epin.985e; ἔ. ἀπόλυσις, = Lat. honesta missio, PHamb.1.31.19 (ii A. D.).    3 Adv. -μως, ἄγειν τι Pl.R.528c, cf.Satyr.Vit.Eur.Fr. 39xviii27 (Pass.); ἔχειν τι Pl.R.528b; also ἐ. ἔχειν to be in honour, X.An.2.1.7: Sup. -ότατα D.C.63.17; -μως ἀπολελυμένος, = Lat. missus honesta missione, POxy.1471.6 (i A. D.), al.    II doing honour, honourable (to a person), λόγος Pl.Lg.855a.    III valuable, highly valued, [χώρα] Arist.Mete.352a12 (Comp.), cf. PLond.5.1708.33 (vi A. D.); of currency, accepted in exchange, opp. ἀδόκιμον, νόμισμα Pl.Lg.742a.

German (Pape)

[Seite 856] in Ehren, geehrt, geschätzt; von Menschen, τοῖς ἔνερθεν ἔντιμος νεκροῖς Soph. Ant. 25; El. 232; θεὸς ἀνθρώποις σπονδαῖς ἔσται ἔντιμος, der von den Menschen durch Spenden geehrt wird, Eur. Or. extr.; γενόμενος παρ' αὐτοῖς ἔντιμος Plat. Tim. 21 b. Ggstz ἄτιμος, Euthyd. 281 c; vgl. Lycurg. 41; οἱ ἔντιμοι, die Angesehenen, bes. von den Vornehmen bei den Persern, Xen. Cyr. oft. – Von Sachen, τὰ τῶν θεῶν ἔντιμα, das was bei den Göttern geehrt ist, die göttlichen Rechte, Soph. Ant. 77; χρήματα ἔντιμα τῇ τε πόλει καὶ παρὰ τῷ τοιούτῳ Plat. Rep. VIII, 554 b; κλέος καὶ λόγος ἔντιμος, ehrenvoll, Legg. IX, 855 a; ἔντιμος χώρα Epin. 985 e; ταφή D. Hal. 2, 52; νόμισμα, die Werth hat, gültig ist, Plat. Legg. V, 742 a. – Adv. ἐντίμως, z. B. βεβιωκότες, die ehrenwerth gelebt haben, Plat. Legg. VI, 762 e; ἔχειν, ἄγειν τινά, ehren, hochschätzen, Rep. VII, 528 b; Xen. An. 2, 1, 7 u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἔντῑμος: -ον, (τιμή): 1) ὁ τιμώμενος, ἐπαινούμενος ἐπί τινι, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἔκτιμος, μήτ’ εἴην ἔντιμος τούτοις Σοφ. Ἠλ. 239· ὁ ἐν τιμῇ ὤν, Ἀντ. 25, κτλ., ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἄτιμος, πότερον δ’ ἔντιμος ἢ ἄτιμος Πλάτ. Εὐθύδ. 281C· παρά τινι ὁ αὐτ. Πολ. 554Β· ἔντ. ποιεῖν τι Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 15, 12: ― μετὰ δοτ. πράγμ., τιμώμενος ἔν τινι, σπουδαῖς ἔντιμος ἀεὶ Εὐρ. Ὀρ. 1688: ― οἱ ἔντιμοι, οἱ ἐν τιμῇ ὄντες, οἱ ἔχοντες ἀξίωμα, Λατ. honorati, Πλάτ. Πολ. 564D· ἰδίως ἐπὶ ἀνδρῶν ὑψηλὴν κατεχόντων θέσιν ἐν Περσίᾳ, Ξεν. Κύρ. 3. 1, 8, κτλ.· ὡσαύτως, οἱ ἐπίτιμοι, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ οἱ ἄτιμοι ἢ ἄδοξοι, Δημ. 36. 21, πρβλ. 1380. 25. 2) ἐπὶ πραγμάτων, τῶν θεῶν ἔντιμα, τὰ ἔντιμα παρὰ τοῖς θεοῖς, οἱ τῶν θεῶν νόμοι οἱ παρ’ αὐτοῖς τε καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἔντιμοι, Σοφ. Ἀντιγ. 77· ἔντιμον αὐτοῦ (τοῦ Ὁμήρου) ποιῆσαι τὴν τέχνην, ἔχειν αὐτὴν τὴν τιμῇ, θεωρεῖν αὐτὴν ἔντιμον, Ἰσοκρ. 74Α. 3) Ἐπίρρ. ἐντίμως, ἄγειν τινὰ Πλάτ. Πολ. 528C· οὕτως, ἐντ. ἔχειν τι αὐτόθι 528Β· ἀλλ’ ὡσαύτως, ἐντ. ἔχειν, εἶναι ἐν τιμῇ, Ξεν. Ἀν. 2. 1, 7. ΙΙ. ἐνδεικτικὸς τιμῆς, ἐπαινετικός, λόγος ἔντιμος λεγόμενος Πλάτ. Νόμ. 855Α. ΙΙΙ. ἔχων ἀξίαν, νόμισμα αὐτόθι 742Α.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
estimé, considéré, honoré : τινι par qqn ; οἱ ἔντιμοι les gens honorables ; les gens de haut rang, les personnages de distinction (chez les Perses) ; τὰ τῶν θεῶν ἔντιμα SOPH le respect dû aux dieux;
Cp. ἐντιμότερος, Sp. ἔντιμότατος.
Étymologie: ἐν, τιμή.

Spanish (DGE)

(ἔντῑμος) -ον
I sent. pas.
1 de pers. o divinidades, frec. c. dat. de pers. o dat. c. prep. honrado, estimado por, respetado entre μήτ' εἴην ἔ. τούτοις ¡ojalá no sea yo entre éstos respetada! S.El.239, Ἐτεοκλέα ... κατὰ χθονὸς ἔκρυψε τοῖς ἔνερθεν ἔντιμον νεκροῖς S.Ant.25, Σόλων ἔφη ... σφόδρα τε γενέσθαι παρ' αὐτοῖς ἔντιμος Pl.Ti.21e, op. ἄτιμος Pl.Euthd.281c, τοὺς τοιούτους ἐντίμους ἔχετε estimad a este tipo de personas, Ep.Phil.2.29, c. dat. instrum. θεὸς ... σπονδαῖς ἔ. divinidad honrada con libaciones E.Or.1688
•ref. la posición social distinguido, ilustre, principal τὸ μὴ ἔντιμον εἶναι el hecho de no recibir honores Pl.R.564d, τις Ἀρμενίων τῶν ἐντίμων X.Cyr.3.1.8, op. ἄδοξος D.3.29, γένος Plu.Num.21, cf. 2.208d, ἔνθα κῖτε ὁ Ῥεββὶ ... ὁ ἔ. SEG 29.968 (Nápoles IV/V d.C.), cf. Vett.Val.18.5, IUrb.Rom.1218.3 (III d.C.), en un banquete, Luc.Merc.Cond.26, μήποτε ἐντιμότερός σου ᾖ κεκλημένος no sea que haya sido invitado uno de más categoría que tú, Eu.Luc.14.8, τὸ γένος αὐτῶν τῆς πατρίδος ἐντιμότατον X.Ages.1.3, cf. Aen.Tact.22.15, IG 12(7).410.26 (Egíale, imper.)
•en cont. relig. venerable de Dios, LXX 3Ma.6.13.
2 de cosas y abstr., gener. caro, preciado αὐτοῦ γὰρ μόνου (τοῦ κυρίου) ἐστὶν ἡ ἔ. δόξα A.Thom.A 19
•neutr. plu. subst. τὰ τῶν θεῶν ἔντιμα lo preciado entre los dioses S.Ant.77
•ref. bienes econ. valioso, precioso, altamente apreciado λίθος LXX Is.28.16, cf. D.S.2.50, de esclavos Eu.Luc.7.2, op. ἄτιμος PLond.1708.33 (VI d.C.)
•ἔντιμον ποιεῖν celebrar, honrar ἔντιμον αὐτοῦ (Ὁμήρου) ποιῆσαι τὴν τέχνην honrar el arte de Homero Isoc.4.159.
3 ref. el precio caro, de precio elevado ἔντιμον κατέλιπον τὸν σῖτον D.56.9
•ref. una moneda legalmente aceptado τὸ νόμισμα κτητέον αὐτοῖς μὲν ἔντιμον, op. ἀδόκιμον Pl.Lg.742a.
II sent. act.
1 de inanimados honorífico, que proporciona honor εἰς ἔντιμον χώραν ... ἄγων αὐτούς conduciéndolos a un lugar de honor Pl.Epin.985e, ἔντιμον γὰρ ἐποίησαν τὸν πλοῦτον Arist.Pol.1286^b15, ἐντιμότερα ἔργα, op. ἀναγκαιότερα Arist.Pol.1255^b28, (τὰ τοιαῦτα δαπανήματα) μέγιστα γὰρ καὶ ἐντιμότατα Arist.EN 1122^b35, milit. αὐτὸν ... ἀπολελύσθαι ἐντείμῳ ἀπολύσσει licenciarlo con honores, PHamb.1.31.19 (II d.C.)
•neutr. plu. sup. como adv. honrosamente, con todos los honores ἐκεῖνον ἐντιμότατα μεταπεμψάμενος D.C.63.17.5.
2 ret. elogioso, encomiástico λόγος ἔ. λεγόμενος Pl.Lg.855a.
III adv. -ως
1 honorablemente, con aprecio, en alta estima εὑρίσκεται τὰ πολλὰ πρὸς θεῶν ἐ. κειμένη ἡ ἰητρική Hp.Decent.6, πόλις ... ἐ. ἄγουσα αὐτά tratando la ciudad esas cosas con aprecio Pl.R.528c, cf. 528b, Satyr.Vit.Eur.39.18.27, ἐ. ἔχων siendo tratado con estima X.An.2.1.7.
2 milit. con honores, honoríficamente οὐετρανός τῶν ἐντείμως ἀπολελυμένων un veterano de los licenciados con honores, POxy.1459.4 (III d.C.), οἱ ἐ. ἀπολελυμένοι ἀπὸ (ἑκατοντάρ)χ(ων) PCair.Isidor.91.4 (IV d.C.), cf. POxy.1471.6 (I d.C.), BGU 1021.2 (III d.C.).