ἀκλεής

From LSJ
Revision as of 06:48, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (2)

Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν → Homo natus id, quod instat, ut videas, age → Als sterblich Wesen mühe dich zu seh'n, was folgt

Menander, Monostichoi, 249
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκλεής Medium diacritics: ἀκλεής Low diacritics: ακλεής Capitals: ΑΚΛΕΗΣ
Transliteration A: akleḗs Transliteration B: akleēs Transliteration C: akleis Beta Code: a)kleh/s

English (LSJ)

ές: acc.

   A -εᾶ Epigr.Gr.850, -εῆ D.H.Isoc.5, Ep. ἀκλέᾰ Od. 4.728: dat. -έϊ Nonn.D.31.42:—Ep. ἀκλειής, A.R.3.932, Call.Fr. anon.365: nom. pl. ἀκλεέες (vulg. ἀκληεῖς) Il.12.318: (κλέος):— without fame, inglorious, Hom. ll. cc., Pi.O.12.15, Hdt.prooem., E. Hipp.1028, Pl.La.179d, etc. Adv. ἀκλεῶς Hdt.5.77, Antipho 1.21; Ep. ἀκλειῶς Il.22.304: Comp. ἀκλεέστερον Jul.Or.1.28a: neut. as Adv., ἀκλεὲς αὔτως Il.7.100.    2 ignominious, ἀκλεεστάτῳ ὀλέθρῳ ἀπόλλυσθαι Lys.13.45.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκλεής: -ές, γεν. -έος, αἰτ. ἀκλεᾶ, Ἰων. ἀκλεῆ, Ἐπ. ἀκλέᾰ, Ὀδ. Δ. 728, Ἐπ. ἀκλειής, Ἀπολλ. Ρόδ. 3. 932, Ποιητ. παρὰ Πλουτάρχ. 2. 38F. Νόνν. πληθ. ἀκλειεῖς ἢ ἀκληεῖς, Ἰλ. Μ. 318, Spitzn. Exc. 22: (κλεος). Ἄνευ φήμης, ἄδοξος, ὁ μὴ ὑμνηθείς, Ὅμ., Πινδ. Ο. 12, 22., Ἡροδ. προοίμ., Εὐρ., κτλ. ― Ἐπίρρ. ἀκλεῶς, Ἡρόδ. 5. 77, Ἀντιφῶν 113. 38. Ἐπ. ἀκλειῶς, Ἰλ. Χ. 304: ὡσαύτως τὸ οὐδέτερον ὡς ἐπίρρ. ἀκλεὲς αὕτως, Ἰλ. Η. 100· ― πρβλ. Βουττμ. Λεξίλ. ἐν λ. ἐπιτηδές, 1, 3.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
sans gloire, obscur ; adv. • ἀκλεές sans gloire.
Étymologie: ἀ, κλέος.

English (Autenrieth)

ές, ἀκληής, ἀκλειής (κλέος), acc. sing. ἀκλεᾶ or ἀκλέᾶ, nom. pl. ἀκληεῖς: inglorious, adv. ἀκλεὲς αὔτως, ‘all so ingloriously,’ Il. 7.100.—Adv. ἀκλειῶς.

English (Slater)

ἀκλεής
   1 inglorious τεά κεν ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν pr. (O. 12.15) ἀκλεὴς δἔβα fr. 105b. 3.

Spanish (DGE)

-ές

• Alolema(s): ép. ἀκλειής A.R.3.932, Nonn.D.20.87

• Morfología: [ac. no contr. ἀκλέα Od.4.728, IG 22.3464 (III a.C.), -εῆ D.H.Isoc.5.3; dat. -έι Nonn.D.31.42; plu. nom. ἀκλεέες Il.12.318; adv. ἀκλειῶς Il.22.304, Od.1.241, 14.371]
I 1carente de fama, sin gloria, Il.12.318, Pi.O.12.15, Fr.105b, E.IA 18, Pl.La.179d, Theoc.16.31, D.H.Isoc.5, Nonn.D.20.87
neutr. como adv. ἥμενοι ... ἀκλεές Il.7.100
ignominioso ἀκλεεστάτῳ ὀλέθρῳ ἀπόλλυσθαι Lys.13.45, δεσμός Nonn.D.31.42.
2 del que no se sabe nada παῖδ' ... ἀνηρείψαντο θύελλαι ἀκλέα Od.4.728.
II adv. -ῶς
1 sin gloria, ignominiosamente μὴ ἀ. ἀπολοίμην Il.22.304, cf. Hdt.5.77, Antipho 1.21, E.Rh.752, 761, D.C.62.9.1, SB 1267.3, Philostr.Iun.Im.1.2.
2 sin dejar noticia o rastro νῦν δέ μιν ἀ. ἅρπυιαι ἀνηρείψαντο Od.1.241, 14.371.

Greek Monolingual

ἀκλεής, -ὲς (Α) κλέος
1. ο δίχως φήμη, άδοξος
2. επονείδιστος, άτιμος
3. (το ουδ. ως επίρρ.) ἀκλεές
ακλεώς, άδοξα.