κίδναμαι
Ἰατρὸς ἀδόλεσχος ἐπὶ τῇ νόσῳ νόσος → Medicus loquax, secundus aegro morbus est → Ein Arzt, der schwätzt, verdoppelt nur der Krankheit Last
English (LSJ)
Pass. of κίδνημι (only found in the compd. ἐπικ-), poet. for σκεδάννυμαι, used only in pres. and impf.,
A to be spread abroad or over, of the dawning day, ὑπεὶρ ἅλα κίδναται ἠώς Il.23.227, cf. 8.1; ὀδμὰ κατὰ χῶρον κ. Pi.Fr.129.6; κιδναμέναν μελιαδέα γᾶρυν prob. in Simon.41: once in Trag., ὕπνος ἐπ' ὄσσοις κ. E.Hec.916 (lyr., v.l. for σκίδ-) ; κολοιῶν κρωγμὸς . . κιδνάμενος AP7.713 (Antip.).
German (Pape)
[Seite 1437] p. = σκεδάννυμαι, verbreitet, zerstreu't werden, sich ausbreiten; ὑπεὶρ ἅλα, πᾶσαν ἐπ' αἶαν κίδναται Ἠώς, das Licht verbreitet sich über Land u. Meer, Il. 8, 1. 23, 227; ὀδμὰ κατὰ χῶρον Pind. frg. 95; ὕπνος ἡδὺς ἐπ' ὄσσοις κίδναται Eur. Hec. 916; κιδνάμενος ἐν νεφέλαις κολοιῶν κρωγμός Antp. Sid. 47 (VII, 713).
Greek (Liddell-Scott)
κίδναμαι: παθ. τοῦ κίδνημι (ὅπερ εὕρηται μόνον ἐν τῷ συνθέτῳ ἐπικ-, ἔχον πρὸς τὸ σκίδνημι ὡς τὸ κεδάζω πρὸς τὸ σκεδάζω), ποιητ. ἀντὶ σκεδάννυμαι, ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ., ἐξαπλοῦμαι ὑπεράνω, ἐκτείνομαι, ἐπὶ τῆς ἀνατελλούσης ἡμέρας, πᾶσαν ἐπ’ αἶαν κ. Ἠὼς Ἰλ. Θ. 1· ὑπεὶρ ἅλα κίδναται Ἠὼς Ψ. 227· ὀδμὰ κατὰ χῶρον κ. Πινδ. Ἀποσπ. 95. 6· ἅπαξ παρὰ τραγ., ὕπνος ἐπ’ ὄσσοις κ. Εὐρ. Ἑκ. 916· κολοιῶν κρωγμὸς... κιδνάμενος Ἀνθ. Π. 7. 713.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et impf. ἐκιδνάμην;
se répandre.
Étymologie: R. Κιδ de Σκιδ, cf. σκεδάννυμι.
English (Autenrieth)
(κίδνημι = σκεδάννῦμι): Ἠώς, be diffused.
English (Slater)
κίδνᾰμαι intrans.,
1 spread ὀδμὰ δ' ἐρατὸν κατὰ χῶρον κίδναται Θρ. 7. 8.
Greek Monolingual
κίδναμαι (Α)
(ποιητ. τ. αντί σκεδάννυμαι
μόνο στον ενεστ. και παρατ.)
εξαπλώνομαι πάνω από κάτι, σκορπίζομαι («Ἠὼς μέν... ἐκίδνατο πᾱσαν ἐπ' αἶαν», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. σκεδάννυμι.
Greek Monotonic
κίδναμαι: Παθ., = σκεδάννυμαι, μόνο στον ενεστ. και παρατ., απλώνω από πάνω, εξαπλώνομαι, εκτείνομαι, λέγεται για τη μέρα που ξημερώνει, σε Ομήρ. Ιλ.· ὕπνος ἐπ' ὄσσοις κ., σε Ευρ.