λάθρᾳ
Γέλως ἄκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος → Grave est malum homini risus haud in tempus → Zur falschen Zeit gelacht, hat Tränen schon gebracht
German (Pape)
[Seite 6] heimlich, theils absol., Soph. O. R. 386, οὑπιβουλεύων λάθρᾳ, 618, θυραῖος ἦλθον ὡς ὑμᾶς λάθρᾳ, Tr. 530; Ggstz φανερῶς, Plat. Conv. 182 d; Xen. Cyr. 7, 4, 4 u. Folgde; – theils c. gen., λάθρᾳ δὲ μητρὸς καὶ πατρὸς πορεύομαι, Soph. O. R. 787, heimlich von Vater u. Mutter, von ihnen unbemerkt, wie Καδμείων λάθρᾳ, O. C. 355, wie Eur. Andr. 310; λάθρᾳ τῶν στρατιωτῶν πέμπων Xen. An. 1, 3, 8. S. λάθρη.
French (Bailly abrégé)
en prose att. mieux que λάθρα, λάθρη;
adv. et prép.
1 secrètement, en cachette : τινός, à l’insu de qqn;
2 par surprise, traîtreusement;
3 insensiblement, peu à peu.
Étymologie: λαθεῖν.
English (Thayer)
(so R G T Tr) (in Homer λάθρῃ, from λανθάνω, λαθεῖν), and L (WH K C (see the latter's Praef., p. 12: and under the word εἰκῇ)) λάθρᾳ (from λαθρος, λάθρᾳ, λαθρον, cf. Passow (especially Liddell and Scott), under the word; Winer s Grammar, 47; Buttmann, 69 (61)), adverb secretly: Homer down; the Sept..)
