ταχύνω
ἔνδον γὰρ ἁνὴρ ἄρτι τυγχάνει, κάρα στάζων ἱδρῶτι καὶ χέρας ξιφοκτόνους → yes, the man is now inside, his face and hands that have slaughtered with the sword dripping with sweat
English (LSJ)
A make quickly, κοιλὴν κάπετον χερσὶ ταχύνατε S.Aj.1404 (anap.); ὡς δύνασαι . . ταχύνας σπεῦσον κοιλὴν κάπετον ib.1164 (anap.); τάδε τοί με σπερχόμενος ταχύνει such are the words by which he urging hastens me, i.e. urges me to hasten, E.Alc.257 (lyr.):— Pass., σελὶς ταχυνομένη quickly written, AP6.227 (Crin.). II intr., to be quick, make haste, hurry, A.Pers.692, Ch.660, S.OT861, OC219 (lyr.), Ar.Ec.582: in Prose, X.Cyr.8.5.15: c. gen., τοῦ ποιῆσαι LXX Ge.18.7. 2 to be early, ταχύνουσαν ἢ βραδύνουσαν ἀκμὴν προδιαγνῶναι Gal.19.201.
German (Pape)
[Seite 1076] schnell od. eilig machen, beeilen, beschleunigen, – intrans., sich beeilen, eilen; Aesch. Ch. 149; σπερχόμενος ταχύνει, Eur. Alc. 257; Xen. Cyr. 8, 5, 15; Soph. O. C. 219 Ai. 1143; Long. 3, 2.
Greek (Liddell-Scott)
τᾰχύνω: [ῡ], ποιῶ τι ταχέως, ἐπισπεύδω, ἀλλ’ οἱ μὲν κοίλην κάπετον χερσὶ ταχύνατε, σκάψατε ταχέως κοῖλον τάφον, Σοφ. Αἴ. 1404· οὕτως, ὡς δύνασαι... ταχύνας σπεῦσον κοίλην κάπετον αὐτόθι 1164 τοῖα σπερχόμενος ταχύνει, τοιούτους λόγους ἐν σπουδῇ λέγει, Εὐρ. Ἄλκ. 255. ― Παθ., σελὶς ταχυνομένη, ταχέως στρεφομένη, Ἀνθ. ΙΙ. 6. 227. ΙΙ. ἀμετάβ., εἶμαι ταχύς, ἐνεργῶ ταχέως, σπεύδω, Αἰσχύλ. Πέρσ. 692, Χο. 660, Σοφ. Ο. Τ. 861, Ο. Κ. 219, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 582· καὶ παρὰ πεζογράφοις, Ξεν. Κύρ. 8. 5, 15, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 7, 2.
French (Bailly abrégé)
1 tr. hâter, accélérer;
2 intr. se hâter, s’empresser.
Étymologie: ταχύς.
Greek Monolingual
ΝΑ ταχύς
επισπεύδω, επιταχύνω (α. «τάχυνε το βήμα σου» β. «κάλην τάπετον χερσί ταχύνατε», Σοφ.)
αρχ.
1. (αμτβ.) α) ενεργώ με ταχύτητα, είμαι ταχύς («καὶ τὸ ταχύνειν δὲ ὅπου φθάσαι δέος», Ξεν.)
β) εμφανίζομαι, έρχομαι πρόωρα («ταχύνουσαν ἤ βραδύνουσαν ἀκμήν προδιαγνῶναι», Γαλ.)
2. παθ. ταχύνομαι
μετακινούμαι ή στρέφομαι με ταχύτητα («σελὶς ταχυνομένη», Κριναγ.)
3. φρ. «σπερχόμενός τι ταχύνω» — λέω κάτι βιαστικά (Ευρ.).
Greek Monotonic
τᾰχύνω: [ῡ], μέλ. ταχῠνῶ, αόρ. ἐτάχῡνα (ταχύς)·
I. κάνω κάτι γρήγορα, επισπεύδω, σε Σοφ.· τάδε τοί με σπερχόμενος ταχύνει, αυτά είναι τα λόγια τα οποία στη βιασύνη του λέει σε εμένα, σε Ευρ.
II. αμτβ., είμαι γρήγορος, ενεργώ γρήγορα, βιάζομαι, σπεύδω, σε Αισχύλ., Σοφ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
τᾰχύνω: (ῡ)1) быстро делать, поспешно приготовлять (κάπετον Aesch.);
2) ускорять, торопить: τάδε τοί με σπερχόμενος ταχύνει Eur. так, в своей поспешности, он торопит и меня;
3) спешить, торопиться Aesch., Arph. etc.: πέμψω ταχύνασα Soph. я немедленно пошлю.
