ἀμήτωρ

English (LSJ)

ορος,

   A motherless, Hdt.4.154, E.Ion109, Id. ap. Phot.p.91 R.; of Melchizedek, Ep.Hebr.7.3: of the number 7, Hierocl.in CA20p.465M., cf. Ph.1.24; but ἡ μονὰς ἀ. Gal.9.934.    II that is no mother, unmotherly, μήτηρ ἀμήτωρ S.El.1154; of dam mounted by her foal, Opp.C.1.261; childless, Epigr.Gr.365 (Cotiaeum).

German (Pape)

[Seite 123] ορος, 1) ohne Mutter, Her. 4, 154; Plat. Conv. 180 d. – 2) unmütterlich, μήτηρ ἀμ. Soph. El. 1143. – 3) von einer niederen Mutter, Eur. Ion 109.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμήτωρ: ορ, ορος, ὁ μὴ ἔχων μητέρα, Ἡρόδ. 4. 154. Εὐρ. Ἴων. 109, πρβλ. 837. ΙΙ. ἡ μὴ οὖσα μήτηρ, τ. ἔ. οὐχὶ φιλόστοργος, ἄστοργος, μήτηρ ἀμήτωρ Σοφ. Ἠλ. 1154· ἐπὶ νεαρᾶς γυναικὸς ἀποθνησκούσης κατὰ τὸν τοκετόν, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 365.

French (Bailly abrégé)

ορος (ὁ, ἡ)
1 né d’une mère inconnue;
2 né d’une mère indigne;
3 μήτηρ ἀμήτωρ SOPH mère qui n’en est pas une.
Étymologie: ἀ, μήτηρ.

Spanish (DGE)

-ορος

• Alolema(s): dór. ἀμάτωρ E.Ph.666
I 1nacido sin madre de diferentes divinidades: Palas Atenea, E.Ph, Fr.20.64M..666, Corn.ND 20, Nonn.D.22.312, Poll.3.26, Gea, E.Fr.955cSn., Afrodita Urania, Pl.Smp.180d, Νίκη Ph.1.24, θεός JNL 37.2 (II/III a.C.)
•de números primos que no son engendrados por otros: el siete ἀ. ὁ ἑπτὰ ἀριθμός Philol.B 20, ἡ ἑβδομάς Ph.1.497, Theol.Ar.41, Hierocl.in CA 20.15, la unidad ἡ μονάς Gal.9.934.
2 huérfano de madre θυγάτηρ Hdt.4.154, de Ión, E.Io 109, de las víboras que al nacer devorarían a su madre, Nic.Th.134, Philostr.VA 2.14.
3 c. sent. esp. carente de madre ἀμήτορ' ... ἐκ δούλης τινὸς γυναικός sin madre ciudadana, hijo de una esclava cualquiera E.Io 837, de Melquisedec ἀπάτωρ, ἀμήτωρ, ἀγενεαλόγητος Ep.Hebr.7.3, de ostras (?) αὐτόρρεκτα ... καὶ ἀμήτορα φῦλα Opp.C.2.567.
II 1que no es madre, que no se comporta como madre, mala madre μήτηρ ἀ. S.El.1154, Opp.C.1.261.
2 que no es madre, carente de hijos ἀ. μήτηρ GVI 1437 (Cotieo II/III a.C.).

English (Strong)

from Α (as a negative particle) and μήτηρ; motherless, i.e. of unknown maternity: without mother.

English (Thayer)

(ορος, ὁ, ἡ (μήτηρ), without a mother, motherless; in Greek writings:
1. born without a mother, e. g. Minerva, Euripides, Phoen. 666f, others; God himself, inasmuch as he is without origin, Lactantius, instt. 4,13, 2.
2. bereft of a mother, Herodotus 4,154, elsewhere.
3. born of a base or unknown mother, Euripides, Ion 109 cf. 837.
4. unmotherly, unworthy of the name of mother: μήτηρ ἀμήτωρ, Sophocles El. 1154. Cf. Bleek on Heb. vol. ii., 2, p. 305ff
5. in a significance unused by the Greeks, 'whose mother is not recorded in the genealogy': of Melchizedek, Philo in de temul. § 14, and rer. div. haer. § 12; (cf. Bleek as above)); cf. the classic ἀνολυμπιάς.

Greek Monolingual

ἀμήτωρ (-ορος), ο, η (Α)
1. αυτός που δεν έχει μητέρα ή του οποίου η μητέρα είναι άγνωστη
2. φρ. «μήτηρ ἀμήτωρ», κακή ή άστοργη μητέρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερ. + -μήτωρ < μήτηρ.

Greek Monotonic

ἀμήτωρ: -ορος, ὁ, ἡ (μήτηρ),
I. αυτός που δεν έχει μητέρα, ορφανός από μητέρα, σε Ηρόδ., Ευρ.
II. ἡ, με συμπεριφορά μη προσήκουσα σε μητέρα, μήτηρἀμήτωρ, σε Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

ἀμήτωρ: дор. ἀμάτωρ, ορος (μᾱ) adj.
1) лишившийся матери (θυγάτηρ Her.);
2) не имеющий матери, т. е. рожденный без матери (Οὐρανοῦ θυγάτηρ Plat.);
3) происходящий от неизвестной матери: ἀ. ἀπάτωρ γεγώς Eur. без роду и племени;
4) недостойная имени матери (μήτηρ ἀ. Soph.).

Middle Liddell

μήτηρ
I. without mother, motherless, Hdt., Eur.
II. unmotherly, μήτηρ ἀμήτωρ Soph.