ἄγραπτος
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ον,
A unwritten, ἄ. θεῶν νόμιμα S.Ant.454. II ἄ. δίκη action cancelled in consequence of a special plea, Poll.8.57.
German (Pape)
[Seite 22] ungeschrieben, ἄγραπτα νόμιμα, das ungeschriebene, innere Sittengesetz, Soph. Ant. 450.
Greek (Liddell-Scott)
ἄγραπτος: -ον, ὁ μὴ γεγραμμένος, ἄγρ. θεῶν νόμιμα, Σοφ. Ἀντ. 454: πρβλ. ἄγραφος. ΙΙ. ἄγρ. δίκη, δίκη ἐξαλειφθεῖσα, ἐπὶ γενομένῃ ἐνστάσει, «ἄγραπτος δὲ δίκη ἐκαλεῖτο ἡ ὑπὸ τῆς παραγραφῆς ἀναιρεθεῖσα καὶ διαγραφεῖσα», Πολυδ. 8. 57.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non écrit ; ἄγραπτα νόμιμα SOPH prescriptions morales, litt. non écrites (dans les codes).
Étymologie: ἀ, γράφω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no escritode las leyes naturales θεῶν νόμιμα S.Ant.454
•no recogido en las Escrituras de la definición de Dios como ingénito, Ath.Al.M.26.81B.
2 de un contrato o asunto no formalizado por escrito, verbal, de palabra πρᾶγμα ἔγγραπτον ἢ ἄγραπτον PWürzb.6.23 (II a.C.), PMed.7.42 (I d.C.).
3 de una causa judicial suspendida δίκη Poll.8.57.
II adv. -ως de palabra, por tradición oral οἱ πρὶν ἀ. τὴν σοφίαν ἐδέχοντο Sch.Pi.O.7.99A.
Greek Monotonic
ἄγραπτος: -ον (γράφω), μη καταγεγραμμένος, άγραφος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἄγραπτος: неписаный (θεῶν νόμιμα Soph.).
