ἐξοικέω
τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών· μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν· ἀλλ' οὑντυγχάνων τὰ πράγματ' ὀρθῶς ἂν τιθῇ, πράξει καλῶς → It does no good to rage at circumstance; events will take their course with no regard for us. But he who makes the best of those events he lights upon will not fare ill.
English (LSJ)
A emigrate, remove, εἰς τὴν ὑπερορίαν Lys.31.9, cf. Hyp.Ath.29; Μέγαράδε D.29.3, cf. PLond.2.391.17 (v A. D.): abs., Arist.Ath.39.1. II Pass., to be completely inhabited, Th.2.17.
German (Pape)
[Seite 885] aus seiner Wohnung gehen, aus seiner Heimath auswandern; Μέγαράδ' ἐξῴκηκε Dem. 29, 3; εἰς ὑπερορίαν Lys. 31, 9. – Bei Thuc. 2, 17, τὸ Πελασγικὸν ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ἐξῳκήθη, = wurde ganz bewohnt.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξοικέω: μετοικῶ, μεταναστεύω, εἰς ὑπερορίαν Λυσ. 187. 29· Μεγαράδε Δημ. 845. 19. ΙΙ Παθ., κατοικοῦμαι ἐντελῶς, τὸ Πελεσγικόν... ὑπὸ τῆς παραχρῆμα ἀνάγκης ἐξῳκήθη Θουκ. 2. 17. ― Πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Δ΄, σ. 511-2.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 émigrer;
2 coloniser complètement.
Étymologie: ἐξ, οἰκέω.
Greek Monotonic
ἐξοικέω: μέλ. -ήσω,
I. μεταναστεύω, σε Δημ.
II. Παθ., κατοικούμαι πλήρως, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐξοικέω:
1) выселяться, уезжать (Μέγαράδε Dem.; εἰς ὑπερορίαν Lys.);
2) полностью заселять: ἐξοικηθῆναι Thuc. быть сплошь заселенным.
Middle Liddell
fut. ήσω
I. to emigrate, Dem.
II. Pass. to be completely inhabited, Thuc.
