ἐπερεθισμός
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ὁ, A irritation, stimulation, Plu.2.908e.
German (Pape)
[Seite 917] ὁ, die Anreizung, Plut. plac. phil. 5, 19.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπερεθισμός: ὁ, ἐρεθισμός, διέγερσις, Πλούτ. 2. 908Ε.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
irritation, excitation.
Étymologie: ἐπερεθίζω.
Greek Monolingual
ἐπερεθισμός, ο (Α)
ερεθισμός, διέγερση που προκαλείται από κάτι.
Russian (Dvoretsky)
ἐπερεθισμός: ὁ возбуждение, раздражение Plut.
