ἔνδεσμος

From LSJ
Revision as of 13:10, 20 July 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />")

πρὸ τελευτῆς μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοις αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ → Count no man blessed before his end; a man will be recognized in his offspring. (Ecclesiasticus 11:28)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἔνδεσμος Medium diacritics: ἔνδεσμος Low diacritics: ένδεσμος Capitals: ΕΝΔΕΣΜΟΣ
Transliteration A: éndesmos Transliteration B: endesmos Transliteration C: endesmos Beta Code: e)/ndesmos

English (LSJ)

ὁ, A bundle, bag, Dsc.3.83, LXX 3 Ki.6.10, al., Luc.Lex.10; ἔ. ἀργυρίου purse, LXX Pr.7.20. II Archit., bonding, τείχους SIG2587.308 (pl., written ἐνδέσζμων) ; ἔ. ποιεῖσθαι τοῦ ἔργου Procop.Pers.2.26.

German (Pape)

[Seite 832] ὁ, Einband, Band, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἔνδεσμος: ὁ, τεμάχιον πανίου οὖ τὰς τέσσαρας ἄκρας συνάπτει τις καὶ οὕτω σχηματίζει εἶδος σακκούλας διὰ στράγγισμα, «τσαντήλα», εἰς ὀθόνιον καθαρὸν ἀραιὸν ἐνδήσας (τὸν ὀπὸν τοῦ νάρθηκος) ἀποκρέμασον εἰς χαλκῆν πυξίδα ἢ ὀστράκινον ἀγγεῖον, ὡς μὴ ἅπτεσθαι τοῦ πυθμένος τοῦ ἄγγους τὸν ἔνδεσμον» Διοσκ. 3. 97. 2) βαλλάντιον, ἔνδεσμος ἀργυρίου Ἑβδ. (Παροιμ. Ζ΄, 20).

Spanish (DGE)

-ου, ὁ
• Grafía: graf. ἐνδεσζμ- IEleusis 177.437 (IV a.C.)
1 paquete, atadijo, envoltorio, Graff.Dip.B 9 (V a.C.) (dud., cf. SEG 37.121), para limpiar sustancias medicinales mediante inmersión, Dsc.3.83.3, 5.75.8
bolsa, talega ἔ. ἀργυρίου LXX Pr.7.20, cf. Ephr.Syr.1.74D.
2 arq.:
a) armadura, trabazón, andamiaje de maderas, para adosar una galería a una casa συνέσχεν τὸν ἔνδεσμον ἐν ξύλοις κεδρίνοις LXX 3Re.6.10, para asegurar una rampa artificial de tierra y piedras, Procop.Pers.2.26.24;
b) pieza de armadura, elemento de armazón en madera, para reforzar o consolidar un muro τοὺς ἐνδέσζμους (sic) τοῦ τείχους IEleusis l.c., cf. IG 22.463.50, IOropos 293.36 (todas IV a.C.), para trabar diversos elementos constructivos entre sí IEleusis 151.23, 27 (IV a.C.), τῆς ἀνακαθάρσεως τῶν ἐνδέσμων τοῦ ἀναλήμματος IEleusis 177.19 (IV a.C.). < ἔνδεσμος ἔνδετος > ἔνδεσμος, -ον
sujeto, presocon esposas y cepo, Luc.Lex.10.

Greek Monolingual

ο (AM ἔνδεσμος)
ξύλινος ή μεταλλικός σκελετός για τη σύνδεση και στερέωση τών επιμέρους τμημάτων μιας κατασκευής, τοίχου, εκμαγείου κ.λπ.
νεοελλ.
1. οτιδήποτε χρησιμεύει για τη στήριξη ή σύνδεση του κύριου μέρους εργαλείου, μηχανήματος ή σκεύους
2. ενδέτης
αρχ.
1. λεπτό ύφασμα του οποίου δένονται τα τέσσερα άκρα για να χρησιμοποιηθεί για διήθηση υγρού
2. κομπόδεμα, πουγγί.