λιθοφορέω
From LSJ
οἷς τὰ ὁρώμενα τὴν ἀρχὴν ἐνδίδωσι, καὶ οἷον ὑπήνεμα διὰ τῶν ὀφθαλμῶν τὰ πάθη ταῖς ψυχαῖς εἰστοξεύονται → who taketh his beginning and occasion from something which is seen, and then his passion, as though wind borne, shoots through the eyes and into the heart
English (LSJ)
A carry stones, Th.6.98.
German (Pape)
[Seite 46] Steine tragen, Thuc. 6, 98.
Greek (Liddell-Scott)
λῐθοφορέω: φέρω λίθους, «κουβαλῶ», Θουκ. 6. 98.
French (Bailly abrégé)
seul. prés.
porter une pierre ou des pierres.
Étymologie: λιθοφόρος.
Greek Monotonic
λῐθοφορέω: μέλ. -ήσω, κουβαλάω πέτρες, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
λῐθοφορέω: перетаскивать камни Thuc.
Middle Liddell
λῐθοφορέω, fut. -ήσω
to carry stones, Thuc. [from λῐθοφόρος]
