τοιχωρυχέω
Sunt verba voces quibus hunc lenire dolorem possis, magnam morbi deponere partem → Words will avail the wretched mind to ease and much abate the dismal black disease.
English (LSJ)
A dig through a wall like a thief, to be a housebreaker, Ar.Pl.165, Pl.R.575b. X.Mem.1.2.62: c. acc., τοῖχον Arist.EN1138a25.
2 metaph., οἷα ἐτοιχωρύχησαν περὶ τὸ δάνειον what thievish tricks they played with their loan, D.35.9; τοὺς λόγους τινός Philostr. VS2.1.6; πάντα Ph.2.527.
German (Pape)
[Seite 1125] ein τοιχωρύχος, d. i. Dieb sein, das Gewerbe eines Diebes treiben, in Häuser einbrechen; Ar. Plut. 165; Xen. Mem. 1, 2, 62; neben κλέπτειν, Plat. Rep. IX, 575 b. Übertr. sagt Dem. οἷα ἐτοιχωρύχησαν οδρί τὸ δάνειον, welche Spitzbubenstreiche sie mit dem Wucher trieben, 35, 9.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
percer un mur pour voler ; voler.
Étymologie: τοιχωρύχος.
Greek (Liddell-Scott)
τοιχωρῠχέω: διορύττω τοῖχον ὡς κλέπτης, εἶμαι τοιχωρύχος, κλέπτης, Ἀριστοφ. Πλ. 165, Πλάτ. Πολ. 575Β, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 62· μετ’ αἰτ., τοῖχον τ. Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 5. 10, 6, πρβλ. διορύσσω. 2) μεταφορ., οἷα ἐτοιχωρύχησαν περὶ τὸ δάνειον, ὁποῖα τεχνάσματα ἐπενόησαν ἵνα κατακλέψωσι τὸ δάνειον, Δημ. 925. 24· τ. τοὺς λόγους τινὸς Φιλόστρ. 552. - Ἴδε Κόντου Κριτικὰ καὶ Γραμματικὰ ἐν Ἀθηνᾶς τόμ. Β΄. σ. 308.
Greek Monotonic
τοιχωρῠχέω: μέλ. τοιχωρυχήσω,
1. σκάβω τον τοίχο ως κλέφτης, είμαι διαρρήκτης σπιτιού, κλέφτης, σε Αριστοφ., Ξεν.
2. μεταφ., οἷα ἐτοιχωρύχησαν περὶ τὸ δάνειον, ποια τεχνάσματα επινόησαν για να κατακλέψουν το δάνειο, σε Δημ.
Russian (Dvoretsky)
τοιχωρῠχέω:
1) (тж. τ. τοῖχον Arst.) ломать стену, совершать кражу со взломом Arph., Xen., Plat., Luc.;
2) мошенничать, плутовать (περί τι Dem.).
Middle Liddell
τοιχωρῠχέω, fut. -ήσω
1. to dig through a wall like a thief, to be a housebreaker, Ar., Xen.
2. metaph., οἷα ἐτοιχωρύχησαν περὶ τὸ δάνειον what thievish tricks they played with their loan, Dem. [from τοιχωρῠ́χος]
