βαρύκοτος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ον, heavy in wrath, A.Eu.780 (lyr.).
Spanish (DGE)
(βᾰρύκοτος) -ον
• Prosodia: [-ῠ-]
cargado de ira ἐγὼ δ' ἄτιμος ἁ τάλαινα β. mas yo, deshonrada, la mísera, llena de ira A.Eu.780, 810.
German (Pape)
[Seite 434] schwer, heftig grollend, Aesch. Eum. 750.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
chargé de ressentiment.
Étymologie: βαρύς, κότος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βαρύκοτος -ον βαρύς, κότος in hevige woede.
Russian (Dvoretsky)
βαρύκοτος: распаленный гневом Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰρύκοτος: -ον, ὁ βαρεῖαν, ἰσχυρὰν ὀργὴν ἔχων, Αἰσχύλ. Εὐμ. 780.
Greek Monolingual
βαρύκοτος, -ον (Α)
εκείνος που κατέχεται από μεγάλη οργή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βαρύς + κότος «οργή, έχθρα, μίσος»].
Greek Monotonic
βᾰρύκοτος: -ον, αυτός που διακατέχεται από ασυγκράτητη οργή, σε Αισχύλ.
