Πανίωνες
τὸ γὰρ πράττειν τοῦ λέγειν καὶ χειροτονεῖν ὕστερον ὂν τῇ τάξει, πρότερον τῇ δυνάμει καὶ κρεῖττόν ἐστιν (Demosthenes 3.15) → for action, even though posterior in the order of events to speaking and voting, is prior in importance and superior
English (LSJ)
οἱ,
A the whole body of Ionians, Eust.1414.36: Πᾰνιώνιον, τό, their place of meeting at Mycale, and the common temple there built, Hdt.1.141, al., CIG2909 (Mycale). 2 Πανιώνια (sc. ἱερά), τά, festival of the United Ionians, Hdt.1.148. 3 Πανιώνιος, ὁ, epith. of Apollo, IG3.175; of Hadrian, Hermes 4.183 (Ephes.). b (sc. ἀμφορίσκος), IG11(2).154 A36 (Delos, iii B. C.).
Greek (Liddell-Scott)
Πᾰνίωνες: οἱ, πᾶν τὸ πλῆθος τῶν Ἰώνων, πάντες οἱ Ἴωνες ὁμοῦ, Εὐστ. 1414. 36· - Πᾰνιώνιον, τό, ἱερὸν ἄλσος μετὰ ναοῦ τοῦ Ἑλικωνίου Ποσειδῶνος ἐπὶ τῆς ἐν Ἰωνίᾳ ἄκρας τῆς Μυκάλης, ἔνθα συνήρχετο τὸ συνέδριον τῶν πληρεξουσίων τῶν δώδεκα Ἰωνικῶν πόλεων, Ἡρόδ. 1. 141, 142, 148, 170, Ἐπιγραφ. Καρ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2909· πρβλ. Πανελλήνιον. 2) Πανιώνια (ἐξυπακ. ἱερά), τά, ἡ τῶν Πανιώνων πανήγυρις ἀγομένη μετὰ γυμνικῶν ἀγώνων, Ἡρόδ. 1. 148· καλουμένη ἡ Πανιωκὴ θυσία ὑπὸ τοῦ Στράβ. 384· - πρβλ. Grote ll. of Gr. iii. κεφ. 13. 3) Πανιώνιος ἐπώνυμον τοῦ Ἀπόλλωνος, Ἐπιγραφ. Ἀττ. ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 465.
