quisquam

Latin > English (Lewis & Short)

quis-quam: (old form QVIQVAM, S. C. Bacch.), quaequam, quicquam or quidquam (
I abl. masc. quoquam, very rare, Liv. 3, 57, 6 Weissenb. ad loc., and 34, 35, 9; Suet. Caes. 59), pron. indef., any, any one, any body, any thing, something (cf.: aliquis, ullus, quispiam).
I In gen.
   A Adj.: an invenire postulas quemquam cocum, nisi, etc., Plaut. Ps. 3, 2, 62: nemo est indignior, quem quisquam homo aut amet aut adeat, id. Bacch. 4, 3, 5: si cuiquam generi hominum, si cuiquam ordini aratorum probatus sit, Cic. Verr. 2, 2, 6, § 17: ubi cuiquam legationi fui impedimento, id. Fam. 3, 10, 6. —
   B Subst., any man, any person, any thing; also emphatic, any person whoever, any person or thing (even the least, etc.): sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit, Cic. Tusc. 1, 3, 6: si quisquam est timidus, is ego sum, id. Fam. 6, 14, 1; id. Att. 14, 1, 2; Ter. Eun. prol. 1: ne quemquam interficiant, Caes. B. G. 7, 40; Sall. J. 45, 2; Plaut. Aul. 4, 2, 2: aut enim nemo, aut, si quisquam, ille sapiens fuit, Cic. Lael. 2, 9: si quidquam humanorum certi est, Liv. 5, 33: an quisquam usquam gentium est aeque miser? Ter. Hec. 3, 1, 13: estne quisquam omnium mortalium, de quo melius existimes tu? Cic. Rosc. Com. 6, 18: si animadversum esset, quemquam ad hostes transfugere conari, Nep. Ages. 6, 2: quicquam tu illa putas fuisse decreta? Cic. Att. 9, 5, 3: percontans quisquamne in palatio esset, Aur. Vict. Ep. 11. —
II In partic.
   A Nec (neque) quisquam, and no one, and none, = nemo, Plaut. Aul. 2, 2, 29: nec quisquam ex agmine tanto Audet adire virum, Verg. A. 5, 378: nostrum quisquam, Plaut. Am. 5, 1, 47: neque ex castris Catilinae quisquam omnium discesserat, Sall. C. 36, 5: neque cuiquam nostrum licuit lege uti, id. ib. 33, 1.—
   B With unus, a single one: quia nondum in quemquam unum saeviebatur, Liv. 3, 55, 15. — Hence also, nec quisquam unus, and not a single one: nec quisquam alterius gentis unus tantum eā arte excellit, Liv. 28, 37; 2, 9, 8.—
   C Quicquam with nihil, pleonastically, nothing whatever, nothing at all: comperiebam, nihil ad Pamphilum Quicquam attinere, Ter. And. 1, 1, 63.—
   D With numquam: quae nocet numquam cuiquam, no man at any time, Cic. Fin. 1, 16, 50: numquam quidquam, id. Tusc. 2, 12, 29. —
   E Quisquam as a fem., like quis (ante-class.): nec quisquam alia mulier, Plaut. Cist. 1, 1, 68: anum quemquam, id. Rud. 2, 3, 75: illarum neque te quisquam novit, neque, etc., Ter. Eun. 2, 3, 83.

Latin > French (Gaffiot 2016)

quisquăm,⁵ quæquăm, [subst.] quidquam ou quicquam, quelque, quelqu’un, quelque chose : estne quisquam...? Cic. Com. 18, est-il qqn... ? num arator quisquam... ? Cic. Verr. 2, 3, 216, est-ce que quelque laboureur... ? ne rumor quidem quisquam Cic. Att. 5, 10, 4, pas même aucun bruit ; nec quisquam, nec quidquam, et personne, et rien ; nec quisquam unus Liv. 2, 9, 8 ; 28, 37, 6, et pas un seul ; [avec idée négative] quisquam unus Liv. 3, 45, 4, une seule personne, cf. Liv. 3, 55, 15 ; 32, 20, 7