ταχύνω
γλῶσσα μὲν ἀνόστεος, ὀστέα δὲ θλάττει → angry words are bullets, many words hurt more than swords, one can kill with a word, one can kill with words, pen is mightier than the sword, the pen is mightier than the sword, tongue is not steel, tongue is sharper than any sword, tongue wounds more than a lance, word can hurt, word can kill, words are bullets, words are the greatest weapon, words are the new weapons, words are weapons, words can hurt, words can hurt more than swords, words can kill, words cut deeper than a knife, words cut deeper than any sword
English (LSJ)
A make quickly, κοιλὴν κάπετον χερσὶ ταχύνατε S.Aj.1404 (anap.); ὡς δύνασαι . . ταχύνας σπεῦσον κοιλὴν κάπετον ib.1164 (anap.); τάδε τοί με σπερχόμενος ταχύνει such are the words by which he urging hastens me, i.e. urges me to hasten, E.Alc.257 (lyr.):— Pass., σελὶς ταχυνομένη quickly written, AP6.227 (Crin.). II intr., to be quick, make haste, hurry, A.Pers.692, Ch.660, S.OT861, OC219 (lyr.), Ar.Ec.582: in Prose, X.Cyr.8.5.15: c. gen., τοῦ ποιῆσαι LXX Ge.18.7. 2 to be early, ταχύνουσαν ἢ βραδύνουσαν ἀκμὴν προδιαγνῶναι Gal.19.201.
German (Pape)
[Seite 1076] schnell od. eilig machen, beeilen, beschleunigen, – intrans., sich beeilen, eilen; Aesch. Ch. 149; σπερχόμενος ταχύνει, Eur. Alc. 257; Xen. Cyr. 8, 5, 15; Soph. O. C. 219 Ai. 1143; Long. 3, 2.
Greek (Liddell-Scott)
τᾰχύνω: [ῡ], ποιῶ τι ταχέως, ἐπισπεύδω, ἀλλ’ οἱ μὲν κοίλην κάπετον χερσὶ ταχύνατε, σκάψατε ταχέως κοῖλον τάφον, Σοφ. Αἴ. 1404· οὕτως, ὡς δύνασαι... ταχύνας σπεῦσον κοίλην κάπετον αὐτόθι 1164 τοῖα σπερχόμενος ταχύνει, τοιούτους λόγους ἐν σπουδῇ λέγει, Εὐρ. Ἄλκ. 255. ― Παθ., σελὶς ταχυνομένη, ταχέως στρεφομένη, Ἀνθ. ΙΙ. 6. 227. ΙΙ. ἀμετάβ., εἶμαι ταχύς, ἐνεργῶ ταχέως, σπεύδω, Αἰσχύλ. Πέρσ. 692, Χο. 660, Σοφ. Ο. Τ. 861, Ο. Κ. 219, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 582· καὶ παρὰ πεζογράφοις, Ξεν. Κύρ. 8. 5, 15, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 7, 2.
French (Bailly abrégé)
1 tr. hâter, accélérer;
2 intr. se hâter, s’empresser.
Étymologie: ταχύς.
Greek Monolingual
ΝΑ ταχύς
επισπεύδω, επιταχύνω (α. «τάχυνε το βήμα σου» β. «κάλην τάπετον χερσί ταχύνατε», Σοφ.)
αρχ.
1. (αμτβ.) α) ενεργώ με ταχύτητα, είμαι ταχύς («καὶ τὸ ταχύνειν δὲ ὅπου φθάσαι δέος», Ξεν.)
β) εμφανίζομαι, έρχομαι πρόωρα («ταχύνουσαν ἤ βραδύνουσαν ἀκμήν προδιαγνῶναι», Γαλ.)
2. παθ. ταχύνομαι
μετακινούμαι ή στρέφομαι με ταχύτητα («σελὶς ταχυνομένη», Κριναγ.)
3. φρ. «σπερχόμενός τι ταχύνω» — λέω κάτι βιαστικά (Ευρ.).
Greek Monotonic
τᾰχύνω: [ῡ], μέλ. ταχῠνῶ, αόρ. ἐτάχῡνα (ταχύς)·
I. κάνω κάτι γρήγορα, επισπεύδω, σε Σοφ.· τάδε τοί με σπερχόμενος ταχύνει, αυτά είναι τα λόγια τα οποία στη βιασύνη του λέει σε εμένα, σε Ευρ.
II. αμτβ., είμαι γρήγορος, ενεργώ γρήγορα, βιάζομαι, σπεύδω, σε Αισχύλ., Σοφ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
τᾰχύνω: (ῡ)1) быстро делать, поспешно приготовлять (κάπετον Aesch.);
2) ускорять, торопить: τάδε τοί με σπερχόμενος ταχύνει Eur. так, в своей поспешности, он торопит и меня;
3) спешить, торопиться Aesch., Arph. etc.: πέμψω ταχύνασα Soph. я немедленно пошлю.
