Κυρήνη
Τὸ δὴ τρέφον με τοῦτ' ἐγὼ λέγω θεόν → Denn ich bezeichne das, was mich ernährt, als Gott → Denn was mir Nahrung gibt, bezeichne ich als Gott
English (LSJ)
ἡ, Cyrene, Hdt.4.162, etc.:—Adj. Κυρηναῖος, α, ον, ib. 199, etc. [ῠ in Hes.Fr.128.2, Pi.P.4.2, al., Call.Ap.73, 94; ῡ Ar. Th.98, A.R.2.500.]
Greek (Liddell-Scott)
Κυρήνη: ἡ, ἑλληνικὴ ἀποικία ἐν Ἀφρικῇ, Ἡρόδ. 4. 162 κἑξ.· οἱ κάτοικοι ἐκαλοῦντο οἱ Κυρηναῖοι, καὶ ἡ χώρα ἡ Κυρηναία (Λατ. Cyrenaïca), Ἡρόδ. 4. 199, κτλ. Ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ῡ· ἀλλὰ ῠ παρ’ Ἡσ. Ἀποσπ. 35. 2, Καλλ. εἰς Ἀπόλλ. 72. 93, Catull. 7. 4.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
Cyrène, colonie grecque d’Afrique.
Étymologie:.
English (Strong)
of uncertain derivation; Cyrene, a region of Africa: Cyrene.
English (Thayer)
Κυρηνης, ἡ, Cyrene, a large and very flourishing city of Libya Cyrenaica or Pentapolitana, about 11Roman miles from the sea. Among its inhabitants were great numbers of Jews, whom Ptolemy I. had brought thither, and invested with the rights of citizens: BB. DD., under the word).
Greek Monotonic
Κυρήνη: [ῠ], ἡ, η Κυρήνη, ελληνική αποικία στην Αφρική, σε Ηρόδ.· οι άνθρωποι ονομάζονταν Κυρηναῖοι και η χώρα ἡ Κυρηναία, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
Κυρήνη: дор. Κυράνᾱ (ῡ и ῠ) ἡ Кирена (область и город на африканском побережье Средиземного моря, между Большим Сиртом и Мармарикой) Hes., Her. etc.: οἱ ἀπὸ τῆς Κυρήνης Sext. киренцы, т. е. последователи учения Аристиппа Киренского.
