κορεία
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
(A), ἡ, (κορέω) A brushing: attendance, prob.in Hsch.
κορ-εία (B), ἡ, (κορεύομαι) A maidenhood, D.Chr.7.142, AP5.216 (Paul. Sil.), 293.19 (Agath.).
Greek (Liddell-Scott)
κορεία: ἡ, (κορέω) τὸ σαίνειν, καθαίρειν, θεραπεία, Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
2ας (ἡ) :
la virginité.
Étymologie: κόρη.
Greek Monolingual
(I)
κορεία, ἡ (Α) κορέω (ΙΙ)]
πιθ. (κατά τον Ησύχ.)
1. καθαρισμός, σάρωμα, σκούπισμα
2. επιμέλεια, φροντίδα, θεραπεία.
(II)
κορεία, ἡ (Α)
βλ. κόρειος.
Russian (Dvoretsky)
κορεία: ἡ девственность Anth.
