ἀκραχολέω
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
A to be passionate, only in pres. part., Pl.Lg.731d.
German (Pape)
[Seite 81] jähzornig sein, Plat. Legg. V, 371 d, vor Bekk. ἀκροχ. Wie
Greek (Liddell-Scott)
ἀκρᾱχολέω: εἶμαι ὀργίλος, ὀξύθυμος, μόνον κατὰ μετοχὴν ἐνεστ., Πλάτ. Νόμ. 731D.
French (Bailly abrégé)
ou ἀκροχολέω;
-ῶ :
s’irriter, s’emporter.
Étymologie: ἀκράχολος.
Spanish (DGE)
airarse sólo en part. pres. μὴ ἀκραχολοῦντα γυναικείως πικραινόμενον διατελεῖν no mantener continuamente nuestra irritación y amargura como las mujeres Pl.Lg.731d.
Greek Monolingual
ἀκραχολέω (Α) ἀκράχολος
είμαι οξύθυμος, οργίλος.
Russian (Dvoretsky)
ἀκρᾱχολέω: быть вспыльчивым Plat.
Middle Liddell
to be passionate, Plat.
