ἀντίφραξις
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
εως, ἡ, (ἀντιφράσσω) A barricading, γῆς ἀντίφραξις the interposition of the earth, so as to cause a lunar eclipse, Arist.APo.90a16, cf. Mete. 367b21; so ἥλιον ἐκλείπειν σελήνης ἀντιφράξει Id.Fr.210, cf. Plu.2.169a. II Pythag. name for seventeenth day of the month, ib.367f.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
1 interposición de un cuerpo ante otro ἀ. γῆς en un eclipse, Pythag.B 36, Arist.APo.90a16, τοῦ ἀέρος Sch.Arat.828M., ἥλιον ἐκλείπειν σελήνης ἀντιφράξει Arist.Fr.210, cf. Arist.Mete.367b21, Plu.2.169a.
2 n. pitagórico para el día decimoséptimo del mes Plu.2.367e.
German (Pape)
[Seite 263] ἡ, das Versperren durch etwas Vorgesetztes, γῆς ἀντίφραξις Arist. Analyt. post. 2. 8 (vgl. de anim. 3, 4); γῆς πρὸς ἥλιον ἀντ. Plut. Dion. 24, Verfinsterung der Sonne durch die gegengestellte Erde.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντίφραξις: -εως, ἡ, (ἀντιφράσσω), φρἀξιμον ἢ ἐμπόδιον μεταξὺ δύο πραγμάτων, γῆς ἀντίφρ., ἡ παρέμπτωσις τῆς γῆς, ἐξ ἧς ἡ τῆς σελήνης ἔκλειψις, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Ὕστ. 2. 2. 3, πρβλ. Μετεωρ. 2. 8, 27˙ οὕτως, ἥλιον ἐκλείπειν σελήνης ἀντιφράξει ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 203˙ πρβλ. ἀντιφράσσω 2.
Greek Monolingual
ἀντίφραξις, η (Α)
1. φράξιμο ή παρεμβολή εμποδίου μεταξύ δύο πραγμάτων
2. ονομασία που έδιναν οι Πυθαγόρειοι στη δέκατη έβδομη ημέρα του μήνα.
Russian (Dvoretsky)
ἀντίφραξις: εως ἡ загораживание: στέρησις φωτὸς ἀπὸ σελήνης ὑπὸ γῆς ἀντιφράξεως Arst. затмение луны вследствие закрытия ее землей; ἀ. τῆς γῆς πρὸς τὸν ἥλιον Plut. затмение солнца землей.
