ἀνεπίστατος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ἀνεπίστατον, (ἐφίστημι)
A inattentive, Plb.5.34.4, Phld.Ir.p.44 W.; τινός to a thing, Porph. Abst.1.9. Adv. ἀνεπιστάτως Plb.1.4.4, Longin.33.4, Herod.Med. ap. Orib. 10.5.11; without a check, Plb.10.47.9, etc.
2 Pass., not attended to, unregarded, Ptol.Alm.10.6, cf. Simp.in Cael.163.35. Adv. ἀνεπιστάτως Porph.in Cat.65.22.
3 without guidance, ὀχεῖαι Ph.2.309.4. ill-considered, Alex.Aphr.in Mete.9.2, Simp.in Cael.157.11. Adv. ἀνεπιστάτως ib.89.12.
Spanish (DGE)
-ον
I arq. no firme de sillares IG 7.3074.5 (Lebadea II a.C.).
II 1de abstr. impensado, no considerado ἁμαρτήματα Ptol.Tetr.4.109, κατὰ τὴν ἀνεπίστατον καὶ πρώτην ὁρμήν conforme a un primer impulso irreflexivo Plb.27.10.4
•irreflexivo, irrazonable φιλονεικία Simp.in Cael.157.11, cf. Alex.Aphr.in Mete.9.2
•instintivo (θηρίων) ἀδιακρίτους ... καὶ ἀνεπιστάτους τὰς ὀχείας Ph.2.309.
2 fig. de pers. descuidado, negligente ἀ. ... αὺτὸν παρασκευάζων Plb.5.34.4, cf. Phld.Ir.p.44
•c. gen. τῆς διαφορᾶς Porph.Abst.1.9.
III adv. -ως
1 irreflexivamente συνεργοῦμεν M.Ant.6.42, οὕτως ἀναιδῶς ἢ ἀ. ἀπέκρυψεν Simp.in Cael.89.12, cf. Porph.in Cat.65.22
•sin interrupción ἀ. ... ἑπτὰ καὶ πέντε στίχους συνεῖρον Plb.10.47.9.
2 en el olvido ἐᾶσαι παρελθεῖν ἀ. dejar pasar en el olvido Plb.1.4.4.
German (Pape)
[Seite 225] nicht aufmerkend, unbedachtsam, Pol. 5, 34. – Adv., ἀνεπιστάτως παρῆλθε, ging unbemerkt vorüber, 1, 4. 10, 40; unvorsichtig, 15, 21; aber αν. ὑπὸ τὴν ἀναπνοὴν πέντε στίχους συνείρειν, ohne innezuhalten, 10, 47; vgl. 11, 15.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεπίστᾰτος: невнимательный, пренебрежительный или опрометчивый Polyb., Sext.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπίστᾰτος: -ον, (ἐφίστημι) ἀπρόσεκτος, ἀδιάφορος, Πολύβ. 5. 34, 4· εἴς τι πρᾶγμα, Πορφ. π. ἀποχ. ἐμψύχ. 1. 9: - Ἐπίρρ. -τως Πολύβ. 1. 4. 4, κτλ. 2) παθ. ἀπαρατήρητος, οὐδὲ ταύτην (τὴν ἀνισότητα) ἀνεπίστατον ἐάσομεν Πτολ. Μαθ. Τόμ. 1, σ. 439.
Greek Monolingual
ἀνεπίστατος, -ον (Α)
απρόσεκτος, αδιάφορος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + εφίστημι «κάνω κάποιον να προσέξει, τραβώ την προσοχή του»].
