ῥακόω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
in Pass.,
A become ragged or wrinkled, of skins of dead animals, Plu.2.642e; ἐρρακωμένα πρόσωπα wrinkled faces, Dsc.5.87.12.
2 in Pass., to be dispersed all about, τὸ χολῶδες.. ῥακούμενον ἐν τῷ σώματι Hp.Morb.4.49.
German (Pape)
[Seite 833] zerreißen, zersetzen, lumpig, auch runzlig machen, Hippocr., Clem. Al. u. a. Sp.; pass. runzlig, lumpig werden, τὰ ὑπὸ θηρίων δηχθέντα τοῖς δέρμασι φλιδᾶν καὶ ῥακοῦσθαι, Plut. Symp. 2, 9 a. E.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
mettre en lambeaux.
Étymologie: ῥάκος.
Greek (Liddell-Scott)
ῥᾰκόω: (ῥάκος) σχίζω εἰς ῥάκη· Παθητ., Πλούτ. 2. 642Ε. ΙΙ. μεταφορ., καθιστῶ τι ῥυτιδῶδες, ῥακοῖ τὰ σώματα καὶ προγηράσκειν ἀναγκάζει Κλήμ. Ἀλ. Παιδαγ. 3. 9, 46: ― Παθ., ἐρρακωμένα πρόσωπα, ἐρρυτιδωμένα πρόσωπα, Διοσκ. 5. 102. 2) ἐν τῷ παθ., διασκορπίζομαι πανταχοῦ, ῥακοῦσθαι ἐν τῷ σώματι Ἱππ. 507. 51.
Greek Monotonic
ῥᾰκόω: μέλ. -ώσω, σχίζω σε λωρίδες, κόβω σε κομμάτια, κουρελιάζω, σε Πλούτ.
Middle Liddell
ῥᾰκόω, fut. -ώσω [from ῥᾰ́κος]
to tear in strips, Plut.
