νησίς
ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
English (LSJ)
ῖδος, ἡ, Dim. of νῆσος, islet, Hdt.8.76, 95, Th.8.14, Plb. 16.2.8, Str.1.3.18, Plu.Oth.10. [ῑ Call.Fr.524, Lyc.599, AP6.89 (Maec.), 9.413 (Antiphil.), D.P.479, etc.]
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
petite île, îlot.
Étymologie: νῆσος.
German (Pape)
ῖδος, ἡ, = νησίον; Her. 8.76, 95; Pol. 16.2.8; Plut. Alex. 60, Ant. 19; aus Qu.Maec. 8 (VI.89), ἀκταίης νησῖδος, Antiphil. 28 (IX.413), νησίς, ἀλλ' ὁμαλή, und Lycophr. 599 geht die Länge des ι hervor; vgl. Drac. p. 23.14, der aber 47.20 das ι auch als kurz erwähnt.
Russian (Dvoretsky)
νησίς: ῖδος и ίδος ἡ островок Her., Thuc., Plut., Anth.
Greek (Liddell-Scott)
νησίς: -ῖδος, ἡ, ὑποκορ. τοῦ νῆσος, μικρὰ νῆσος, «νησάκι», Ἡρόδ. 8. 76, 95, Θουκ. 8. 14, κτλ. [γεν. νησῖδος Λυκόφρ. 599, Ἀνθ. Π. 6. 89, Διον. Π. 479, κτλ.: καὶ οὕτω λέγει ὁ Δράκων 23. 14, ἂν καὶ ἐν 47. 20 μνημονεύει τὴν λέξ. μετὰ ῐ].
Greek Monotonic
νησίς: -ῖδος, υποκορ. του νῆσος, μικρό νησί, νησάκι, σε Ηρόδ., Θουκ.
