φωνασκέω
ἐξ ὀνύχων λέοντα τεκμαίρεσθαι → judge by the claws, judge by a slight but characteristic mark, small traits give the clue to the character of a person, deduce something from a small indication, identify a lion from its claws
English (LSJ)
train one's voice, learn to sing or declaim, Pl.Lg. 665e, D.18.308, 19.255,336, Ph.2.537; οἱ φωνασκοῦντες ἕωθέν τε καὶ νήστεις ὄντες τὰς μελέτας ποιούμενοι Arist.Pr.901b1:—Med., Plu.2.349a.
German (Pape)
[Seite 1322] seine Stimme üben, singen od. deklamiren lernen, und weil man dabei nach bestimmten diätetischen Vorschriften des Lehrmeisters leben mußte, überh. regelmäßig und nüchtern leben; Plat. Legg. II, 665 e; πεφωνασκηκώς Dem. 18, 308, u. öfter, u. Sp.
French (Bailly abrégé)
φωνασκῶ :
exercer sa voix, s'exercer au chant ou à la déclamation et suivre un régime approprié.
Étymologie: φωνασκός.
Russian (Dvoretsky)
φωνασκέω: реже med. упражнять свой голос, учиться декламировать или петь Arst., Plut.: πεφωνασκηκώς Plat., Dem. научившийся владеть своими голосовыми средствами.
Greek (Liddell-Scott)
φωνασκέω: ἀσκῶ τὴν φωνήν μου, γυμνάζομαι εἰς τὸ ᾂδειν ἢ εἰς ἀπαγγελίαν, Πλάτ. Νόμ. 665Ε, Δημ. 328. 11., 421. 21., 449. 14· οἱ φωνασκοῦντες ἕωθέν τε καὶ νήστεις ὄντες τὰς μελέτας ποιοῦνται Ἀριστ. Προβλ. 11. 22· ― Μέσ. Πλούτ. 2. 349Α.
Greek Monotonic
φωνασκέω: μέλ. -ήσω, εξασκώ τη φωνή μου, μαθαίνω να τραγουδάω ή να απαγγέλλω, σε Δημ.
Middle Liddell
φωνασκέω, fut. -ήσω
to practise one's voice, learn to sing or declaim, Dem.
