ὄσπριον
Ὁ νοῦς γὰρ ἡμῶν ἐστιν ἐν ἑκάστῳ θεός → Mortalium cuique sua mens est deus → In jedem von uns nämlich wirkt sein Geist als Gott
English (LSJ)
τό, pulse of all kinds, Hdt.2.37, Alex.266.7, Thphr. HP8.1.1, PPetr.3p.261 (iii B.C.), Gal.6.302, etc.: mostly in plural, Hp. Acut.(Sp.)47, X.An.4.4.9, Pl.Criti.115b, Orib.Fr.142.—cf. ὄσπρεον, ὄσπρος.
German (Pape)
[Seite 397] τό, gew. plur., Hülsenfrucht, bes. Bohnen; Her. 2, 37; Plat. Critia. 115 a; Xen. An. 4, 4, 9 u. öfter; Theophr. u. Folgende. Die Form ὄσπρεον wird von den Gramm. verworfen, E. M. 635, 48; das Wort ist schwerlich ein dim. von ὄσπρον.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
légume à cosse, légumineuse.
Étymologie: DELG étym. ignorée.
Greek (Liddell-Scott)
ὄσπριον: τὸ, ὡς καὶ νῦν, Ἡρόδ. 2. 37, πρβλ. Ἄλεξ. ἐν Ἀδήλ. 9. 7, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 8. 1, 1, Γαλην. 1. 314· τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθ., Ἱππ. 404. 29, Ξεν. Ἀν. 4. 4, 9, Πλάτ. Κριτί. 115Α. - Εὕρηται ὡσαύτως καὶ ὁ τύπος ὄσπρεον, (ἴδε Δουκάγγ.), ἀλλ’ ἀποδοκιμάζεται ὑπὸ τοῦ Μεγάλου Ἐτυμολόγου· ἀντὶ δὲ τοῦ ὄσπρος, παρ’ Ἡσύχ., ὁ ἀληθὴς τύπος εἶναι πιθ. ὄσπρια, ἴδε Schmidt.
Greek Monotonic
ὄσπριον: τό, όσπριο όλων των ειδών, σε Ηρόδ.· στον πληθ., σε Ξεν.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n., mostly pl.
Meaning: pulse, legumen (IA.).
Other forms: late also -εον.
Compounds: Compp., e.g. ὀσπριο-πώλης m. pulse trader (Att. inscr.), ὀσπρ-ηγός (< *ὀσπρε-ηγός, Schulze Kl. Schr. 430 n. 4) ὄ. transporter (Abydos V--VIp).
Derivatives: ὀσπρι-ώδης ὄ.-like' (Aq., Orib.), -γίτης m. (-γ- spirantic hiatus-indicator) pulse trader, pulse planter (pap. VIp); ὀσπρ-εύω to sow with ὄ. (Att. inscr.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: No etymology; prob. a LW [loanword] (Chantraine Form. 55). IE hypotheses by Ehrlich Betonung 120f. (to σπεῖρον cover), by Strömberg Wortstud. 47 f. (to σπείρω sow).
Middle Liddell
ὄσπριον, ου, τό,
pulse of all kinds, Hdt.; in plural, Xen.
Frisk Etymology German
ὄσπριον: {ósprion}
Forms: (sp. auch -εον)
Grammar: n., meist pl.
Meaning: Hülsenfrucht (ion. att.).
Composita : Kompp., z.B. ὀσπριοπώλης m. Hülsenfruchthändler (att. Inschr.), ὀσπρηγός (< *ὀσπρεηγός, Schulze Kl. Schr. 430A.4) ‘der ὄ. transportiert’ (Abydos V—VIp)
Derivative: Davon ὀσπριώδης ’ὄ.-ähnlich’ (Aq., Orib.), -γίτης m. (-γ- spirantischer Hiatustilger) ‘Hülsenfruchthändler, -pflanzer’ (Pap. VIp); ὀσπρεύω ‘m. ὄ. besäen’ (att. Inschr.).
Etymology : Ohne Etymologie; wohl LW (Chantraine Form. 55). Idg. Hypothesen von Ehrlich Betonung 120f. (zu σπεῖρον Hülle), von Strömberg Wortstud. 47 f. (zu σπείρω säen).
Page 2,435