ἀγανάκτησις
μηδέ μοι ἄκλαυστος θάνατος μόλοι, ἀλλὰ φίλοισι καλλείποιμι θανὼν ἄλγεα καὶ στοναχάς → may death not come to me without tears, but when I die may I leave my friends with sorrow and lamentation
English (LSJ)
εως, ἡ,
A physical pain and irritation, ἀ. περὶ τὰ οὖλα, of the irritation caused by teething, Pl.Phdr.251c. II vexation, ἀγανάκτησιν ἔχει Th.2.41, cf. 2 Ep.Cor.7.11, Plot.4.4.19:—of God, wrath, Porph. Marc.7, Jul.Gal.171e.
German (Pape)
[Seite 8] ἡ, schmerzhafter Reiz, Plat. Phaedr. 251 c Phil. 46 c; Unwille, bes. Sp.; ἀγανάκτησιν ἔχειν τινί, Gelegenheit zum Unwillen geben, Thuc. 2, 41.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγανάκτησις: -εως, ἡ κυρίως, πόνος, καὶ ἐρεθισμὸς φυσικός, ἀγ. περὶ τὰ οὖλα, περὶ τοῦ ἐρεθισμοῦ ἐκ τῆς ὀδοντοφυΐας, Πλάτ. Φαῖδρ. 251C. 2) ἀνία, δυσθυμία, δυσαρέστησις, ἀγανάκτησιν ἔχει, παρέχει δικαίας ἀφορμὰς δυσαρεστήσεως, Θουκ. 2. 41, πρβλ. Κορινθ. Β΄, ζ΄ 11, Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
sujet d’irritation, d’indignation.
Étymologie: ἀγανακτέω.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
1 molestia física, irritación, excitación morbosa περὶ τὰ οὖλα al salir los dientes, Pl.Phdr.251c, como efecto de la mezcla de afecciones opuestas, Pl.Phlb.46d, cf. Plot.4.4.28
•dolor ἡ ἀ. κατὰ τὸν ὄγκον Plot.4.4.19.
2 cólera, indignación, enfado ref. a Atenas μόνη οὔτε τῷ πολεμίῳ ... ἀγανάκτησιν ἔχει la única que no despierta indignación al enemigo Th.2.41, ἀ. παρὰ τῶν δυνατῶν ἐγένετο D.C.36.43.1, cf. 2Ep.Cor.7.11, Porph.Marc.7, Iul.Gal.171e, Sch.Theoc.15.89
•ret. indignación como forma de elocución, Rufin.Fig.41.
3 censura ψῆφον ἀγανακτήσεως CCP (394) Can.1 (p.442).
English (Abbott-Smith)
- ἀγανάκτησις, -εως, ἡ (< ἀγανακτέω), [in LXX: Es 18:3 א1*;]
indignation: II Co 7:11 (v. MM, VGT, s.v.). †
- ἀγανάκτησις, -εως, ἡ (< ἀγανακτέω), [in LXX: Es 18:3 א1*;]
