διαφωνώ
From LSJ
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
Greek Monolingual
(-έω) (ΑΝ)
1. μουσ. κάνω παραφωνία, φαλτσάρω
2. αντιτίθεμαι, διχογνωμώ
αρχ.
1. δεν συμφωνώ καθόλου («διαφωνεῖ τι τῶν χρημάτων» — υπάρχει διαφορά στους λογαριασμούς, Πολύβ.)
2. χάνομαι, πεθαίνω («οὐ μέντοι διαπεφώνηκεν οὐδείς»
Αγαθαρχίδης στη Βιβλιοθήκη του Φωτίου)
3. παθ. διαμφισβητούμαι, διαφιλονικούμαι
4. (για υποσχέσεις) παραμένω ανεκπλήρωτος
5. (για πράγματα) καταστρέφομαι
6. αρπάζω, ληστεύω.
