ὀττεύομαι

English (LSJ)

Att. for ὀσσεύομαι (which does not occur),
A divine from an ominous voice or sound (ὄσσα) , ὀττευομένη δὲ κάθηται she sits looking for omens, of a lover, Ar.Lys.597; ταῖς τούτων κληδόσι by the cries of children, Plu.2.356e; πρὸς [κόρακος] βοήν Ael.NA1.48: generally, have forebodings of a thing, τὸ μέλλον Plb.27.16.5; τι περὶ τῶν ὅλων Id.1.11.15: c. (acc. et) inf., augur that... Porph.Antr.33, Luc. Lex.19.
II regard as ominous, τὴν τύχην, τὸ ἔργον, D.H.9.23, 55: hence, deprecate as ill-omened, πάντα τῦφον Id.2.19.—The Act. ὀττεύουσιν prob. f.l. in Ael.NA3.9 (ὀπυίουσιν cj. Pierson Moer.p.279 P.): κλῃδονίζομαι was the equiv. Hellenic form, acc. to Moer. l. c.

German (Pape)

[Seite 405] att. = ὀσσεύομαι, w. m. s.

French (Bailly abrégé)

att. p. ὀσσεύομαι.

Russian (Dvoretsky)

ὀττεύομαι: атт. = ὀσσεύομαι.

Greek (Liddell-Scott)

ὀττεύομαι: Ἀττ. ἀντὶ ὀσσεύομαι (ὅπερ δὲν ἀπαντᾷ), μαντεύομαι ἐκ προφητικῆς φωνῆς ἢ ἤχου (ὄσσα), ὀττευομένη δὲ κάθηται, κάθηται παρατηροῦσα οἰωνοὺς καὶ σημεῖα, ἐπὶ ἐρώσης γυναικός, Ἀριστοφ. Λυσ. 597· ὀττ. ταῖς τούτων κληδόσι, ταῖς τούτων κραυγαῖς, Πλούτ. 2. 356Ε· ὀττ. πρὸς [ὀρνίθων] βοὴν Αἰλ. π. Ζ. 1. 48· - καθόλου, ἔχω προαισθήματα περί τινος πράγματος, προμαντεύω, τὸ μέλλον ὀττευσάμενοι Πολύβ. 27. 14, 5· περὶ τῶν ὅλων ὁ αὐτ. 1. 11, 5· - μετ’ αἰτ. καὶ ἀπαρ., προμαντεύω ὅτι, προλέγω, Πορφυρ. Ἄντρ. Νυμφ. 33, πρβλ. Λουκ. Λεξιφ. 19. ΙΙ. θεωρῶ τι ὡς προσημαῖνόν τι, τὴν τύχην, τὸ ἔργον Διον. Ἁλ. 1. 23, 55· - ἐντεῦθεν, καταφρονῶ ὡς δυσοίωνον, βδελύττομαι, Λατ. abonimari, πάντα τῦφον ὁ αὐτ. 2. 19. - Τὸ ἐνεργ. ὀττεύουσιν ἐν Αἰλ. π. Ζ. 3. 9. - κληδονίζομαι ἦτο ἰσοδύναμος Ἑλληνικὸς τύπος κατὰ τὸν Μοῖριν. 279. - Καθ’ Ἡσύχ.: -ὄττεσθαι· κληδονίζεσθαι».

Greek Monolingual

ὀττεύομαι (Α)
1. μαντεύω από κάποιο προφητικό ήχο ή φωνή («ὀττεύεσθαι ταῖς τούτων κληδόσι», Πλούτ.)
2. προαισθάνομαι, προμαντεύω κάτι («τὸ μέλλον ὀττευσάμενοι», Πολ.)
3. (με απρμφ.) προαισθάνομαι ότι, προβλέπω ότι, προλέγω ότι
4. θεωρώ κάτι ως δυσοίωνο
5. αποστρέφομαι με βδελυγμία κάτι, επειδή είναι δυσοίωνο («πάντα ὀττεύεται τῡφον, ᾦ μὴ πρόσεστι τὸ εὐπρεπές», Διον. Αλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄσσα / ὄττα «φήμη, προφητεία», πιθ. κατά το μαντεύομαι.

Frisk Etymological English

See also: s. ὄσσα.

Frisk Etymology German

ὀττεύομαι: {otteúomai}
See also: s. ὄσσα.
Page 2,441