Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

impunitus

From LSJ
Menander, fragment 761

Latin > English

impunitus impunita -um, impunitior -or -us, impunitissimus -a -um ADJ :: unpunished, unrestrained, unbridled; safe, secure, free from danger

Latin > English (Lewis & Short)

impūnītus: (inp-; also impoenī-tus; cf. impune), a, um, adj. 2. in-punitus,
I unpunished, unrestrained, free from danger, safe, secure (class.; cf. inultus): injuriam inultam impunitamque dimittere, Cic. Verr. 2, 5, 58, § 149; cf. id. Div. in Caecil. 16, 53: tibi vexatio direptioque sociorum impunita fuit ac libera, id. Cat. 1, 7, 18: si istius haec tanta injuria impunita discesserit, id. Verr. 2, 4, 30, § 68: scelera, id. Off. 2, 8, 28: Cn. Fulvio fugam ex proelio ipsius temeritatem commisso impunitam esse, Liv. 36, 2, 15; 9, 26, 1: furta omnia fuisse licita et impunita (al. impoenita), Gell. 11, 18; Sall. C. 51, 5; Auct. Her. 4, 39, 51; Sen. Contr. 1, 2, 22; Tac. H. 4, 77.— Comp.: qui tu impunitior illa obsonia captas? Hor. S. 2, 7, 105: libidinem Appi Claudii, quo inpunitior sit, Liv. 3, 50, 7.—Adv.: impūnītē, with impunity: alios in facinore gloriari, aliis ne dolere quidem impunite licere, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 3; id. Fin. 2, 18, 59: quo impunitius uxor ejus moecharetur, Fest. s. v. non omnibus, p. 173 a, Müll.

Latin > French (Gaffiot 2016)

impūnītus,¹¹ a, um (in, punio),
1 impuni : Cic. Cæcil. 53 ; Cat. 1, 18 ; Verr. 2, 4, 68 ; 5, 149 ; Off. 2, 28
2 [fig.] effréné, sans bornes : Cic. de Or. 1, 226 || -tior Hor. S. 2, 7, 105 ; Liv. 3, 50, 7.

Latin > German (Georges)

im-pūnītus, a, um (in u. punio), I) ungestraft, ungeahndet, straflos, libido impunitior, Liv.: non diu proditoribus impunita res fuit, Liv.: multorum impunita scelera ferre, Cic.: hanc iniuriam ignominiamque nominis Romani inultam impunitamque dimittere, Cic.: si istius haec iniuria impunita discesserit, Cic.: nullius umquam impunitam stultitiam transire passus est, Sen. rhet. – v. Pers., Pompeium gratia impunitum habuit (ließ straflos ausgehen), Vell.: alqm impunitum dimittere, Cornif. rhet. u. Sall. – II) übtr., ungebunden, uneingeschränkt, zügellos, omnium rerum libertas, Cic.: mentiendi licentia, Cic. fr.: mendacium, Cic.

Latin > Chinese

impunitus, a, um. adj. c. :: 未治罪免罚者