ἀπαλλοτριόω
English (LSJ)
A pf. ἀπηλλοτρίωκα Aeschin.2.194:—estrange, alienate, ἀφ' ὑμῶν τὸν ἐπὶ Θρᾴκης τόπον l.c.; λόγον -οῦντα κακίας Aristo Stoic.1.80; τινά τινος J.AJ4.1.1:—Pass., to be alienated, τινός from one, Plb.1.79.6, cf. Alex.Aphr.in Top.389.12; πρός τινα towards one, Isoc.Ep.7.13, D.S.18.48; ἀπηλλοτριωμένην πρὸς φυτείαν ἀμπέλου χώραν ill-suited for.., Id.3.73.
2 of property, alienate, Arist. Rh.1361a22, IPE12.32B68 (Olbia, iii B.C.):—Pass., PLond.3.1157v iii3 (iii A.D.).
3 of things, separate, distinguish, Hp.Art.58 (Pass.).
b alter, Pl.Ti.65d (Pass.).
c remove, in Surgery, Archig. ap. Orib.46.26.13 (Pass.):—Act., Gal.14.789.
Spanish (DGE)
I tr., c. suj. de pers.
1 arrebatar algo a alguien, c. gen. de pers. ὑμῶν τὸν ἐπὶ Θρᾴκης τόπον Aeschin.2.9, en v. pas. Σαρδὼ ... ἀπηλλοτριώθη Καρχηδονίων Plb.1.79.6
•despojar a alguien de algo, c. gen. de cosa, en v. pas. τοῦ δέρματος Aristid.Or.47.68.
2 fig. hacer ajeno, alejar de c. ac. y gen. λόγον κακίας Aristo Stoic.1.80, αὐτῶν ... θεόν I.AI 4.3.
3 c. solo ac. de cosa vender ὅταν ἐφ' αὑτῷ ᾖ ἀπαλλοτριῶσαι ἢ μή (la propiedad existe) cuando está en sus manos vender o no (las cosas), Arist.Rh.1361a22, οὐδὲν τῶν ὑπαρχόντων IPE 12.32.B.68 (Olbia III a.C.), τὰ ἐν Ἀρ[σ] ινοίτῃ SB 7696.121 (III d.C.), dud. en PLond.1157ue.3.3 (III d.C.).
4 cirug. subst. τὰ ἀπαλλοτριωθέντα (tejidos) mortificados Archig. en Orib.44.23.13.
II intr. en v. med.-pas.
1 de pers. enemistarse πρὸς ἐκείνον con él Isoc.Ep.7.13, πρὸς αὐτόν D.S.18.48, τῆς τοῦ βασιλέως Εὐμένους εὐνοίας Plb.30.1.6
•pasarse al enemigo τό τε φρούριον τὸ ἐν Ἀγχιάλῳ ἀπηλλοτριωμένον IGBulg.12.388bis.14 (Istro II a.C.).
2 de cosas, en part. perf. no adecuado para πρὸς φυτείαν ἀμπέλου χώραν ἀπηλλοτριωμένην D.S.3.73.
3 de cosas alterarse ὅσα ... ἀπαλλοτριοῦται ... ἁθρόα Pl.Ti.65a
•distinguirse ἀπ' ἀλλήλων Hp.Art.58.
German (Pape)
[Seite 277] entfremden, abwendig machen, Plat. Tim. 65 a; ἀπηλλοτρίωκα αφ' ὑμῶντὸν τόπον Aesch. 2, 9; gew. τινά τινος, Pol., wie pass. ἀπαλλοτριοῦσθαί τινος, Einem entriffen werden, 1, 79; πρός τινα, entfremdet, verstimmt werden, D. Sic. 18, 48; τί, veräußern, Arist. rhet. 1. 5.
French (Bailly abrégé)
ἀπαλλοτριῶ :
f. ἀπαλλοτριώσω, ao. ἀπηλλοτρίωσα, pf. ἀπηλλοτρίωκα;
1 aliéner, rendre étranger à, détacher de, ἀπό τινος;
2 aliéner (une propriété);
3 rendre étranger, ne plus connaître ; ignorer.
Étymologie: ἀπό, ἀλλοτριόω.
Russian (Dvoretsky)
ἀπαλλοτριόω:
1 отчуждать, отнимать (τι ἀπό τινος Aeschin.; ἀπαλλοτριοῦσθαί τινος Polyb.): ἀπαλλοτριοῦσθαι τῶν σωφρονούντων λογισμῶν и ἀπηλλοτριωμένας ἔχειν τὰς φρένας Plut. быть лишенным здравого смысла; ἀ. τῆς πρός τινα εὐνοίας Polyb. лишить кого-л. (чьего-л.) расположения; χώρα πρὸς φυτείαν ἀμπέλου ἀπηλλοτριωμένη Diod. земля, непригодная для виноградарства;
2 отчуждать (от себя), отдавать (οἰκεῖα Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαλλοτριόω: μέλλ. -ώσω: πρκμ. ἀπηλλοτρίωκα Αἰσχίν. 29. 20: - καθιστῶ τι ἀλλότριον, ξένον, ἀποξενώνω, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 824· ἀπ. τι ἀπό τινος Αἰσχίν ἔνθ’ ἀν· τινά τινος Ἰωσήπ. Ἀρχ. Ἰουδ. 4. 1, 1: - Παθητ. ἀλλοτριούμενα μὲν λύπας κτλ. Πλάτ. Τίμ. 65Α· τινος Πολύβ. 1. 79, 6· πρός τινα Ἰσοκρ. Ἐπιστ. 423Ε, Διόδ. 18. 48 ἀπηλλοτριωμένην πρὸς φυτείαν χώραν, ἀκατάλληλον, ἀναρμόδιον πρὸς…, ὁ αὐτ. 3. 73. 2) ἐπὶ κτημάτων, ἀπαλλοτριῶ, ἀποδίδωμι, πωλῶ (πρβλ. τὸ ἑπ.), Ἀριστ. Ρητ. 1. 5, 7, Συλλογ. Ἐπιγρ. 2058Β.
English (Strong)
from ἀπό and a derivative of ἀλλότριος; to estrange away, i.e. (passively and figuratively) to be non-participant: alienate, be alien.
English (Thayer)
ἀπαλλοτριω: perfect passive participle ἀπηλλοτριωμένος; to alienate, estrange; passive "to be rendered ἀλλότριος, to be shut out from one's fellowship and intimacy": τίνος, τοῦ θεοῦ, זוּר, used of those who have estranged themselves from God, Ald., etc.); Test. xii. Patr. test. Benj. § 10); τῶν πατριῶν δογμάτων, ἀπαλλοτριουν τινα τοῦ καλῶς ἔχοντος, Clement of Rome, 1 Corinthians 14,2 [ET]). (In Greek writings from (Hippocrates, Plato down.)
Greek Monotonic
ἀπαλλοτριόω: μέλ. -ώσω, παρακ. -ηλλοτρίωκα· καθιστώ κάποιον ξένο, αποξενώνω, σε Αισχίν., Αριστ.
Middle Liddell
Chinese
原文音譯：¢pallotriÒw 阿普阿羅特里俄哦
詞類次數：動詞（3）
原文字根：從-變更 相當於： （עָזַב）
字義溯源：疏遠，隔離，離間，隔絕；由（ἀπό / ἀπαρτί / ἀποπέμπω）*=從，出，離）與（ἀλλότριος）=別人的）組成；而 （ἀλλότριος）出自（ἄλλος）*=別的）
出現次數：總共（3）；弗（2）；西（1）
譯字彙編：
1） 隔絕的（2） 弗2:12； 西1:21；
2） 隔絕了（1） 弗4:18