γαληνίζω
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
A calm, still, esp. waves or winds, Hp.Vict.3.71, E.Fr.1079. 2 intr., become calm, prob. in Hp. Morb.Sacr.13; to be calm or tranquil, Alex.178.6, Ph.1.354; τὸ γαληνίζον τῆς θαλάττης Arist.Pr.936a5:—so in Med., Xenocr. ap. Orib.2.58.98.
German (Pape)
[Seite 471] windstill machen, beruhigen, Hippocr.; erheitern, Eur. frg. Stob. flor. 113, 5; – intrans., ruhig, heiter sein, Alexis bei Ath. IX, 421 e; καὶ χαίρειν Plut. non posse 4; vgl. B. A. 32.
Greek (Liddell-Scott)
γαληνίζω: ποιῶ γαλήνιον, καθησυχάζω, κατασιγάζω· ἰδίως τὰ κύματα ἢ τοὺς ἀνέμους, Ἱππ. 369. 54, Εὐρ. Ἀδήλ. 47. 2) ἀμετάβ., εἶμαι γαλήνιος, ἥσυχος, Ἄλεξ. Παρασ. 1 (ἔνθα ἴδε Meineke)· τὸ γαληνίζον τῆς θαλάττης Ἀριστ. Προβλ. 23. 41·― οὕτω παρ᾽ Ἰατρ. Ξενοκρ. Matthaei σ. 22.
Spanish (DGE)
(γᾰληνίζω) I intr.
1 estar en calma el mar τὸ γαληνίζον τῆς θαλάττης la calma del mar Arist.Pr.936a5, αὐτὸν ... εὔχεται λῆξαι πνέοντα καὶ γαληνίσαί ποτε fig. cóm. ref. a un glotón, Alex.183.6
•tb. en v. med. ἐν τοῖς γαληνιζομένοις en los lugares donde no baten las olas Xenocr.27
•en v. med.-pas, c. suj. de pers. abandonarse a la calma del mar ὁ ἐν πελάγει γαληνιζόμενος Ast.Soph.Hom.20.20.
2 fig. estar tranquilo o sosegado ψυχὴ ... πέφυκε χαίρειν καὶ γ. πλὴν ἐπὶ σώματος ἡδοναῖς Epicur.429U., τὸ τῆς σοφίας εἶδος ... γαληνίζον Ph.1.354.
II tr. calmar en procesos fisiológicos corporales ὅστις ... μέθῃ ταράσσει καὶ γαληνίζει φρένα E.Fr.1079.4, de humores en la digestión πληροῖ τὸ θερμὸν ἐν τῷ σώματι καὶ γαληνίζειν ποιεῖ Hp.Vict.2.56
•en v. med.-pas. calmarse γαληνίζεται διαχεόμενον τὸ πνεῦμα Hp.Vict.3.71.
