συνεισελαύνω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
intr.,
A enter along with, Plu.Art.13, 2.814d.
German (Pape)
[Seite 1011] (s. ἐλαύνω), mit od. zugleich hineintreiben, und sc. ἅρμα, ἵππον, ἑαυτόν u. ä., scheinbar intrans., hineinfahren, -reiten, -gehen, Plut. Artax. 13 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
συνεισελαύνω: ἐλαύνω, ἄγω ὁμοῦ, συνεισελαύνει τοὺς γειρευτὰς εἰς μέσον Θεόδ. Στουδ. ΙΙ. ἀμεταβ., εἰσελαύνω, εἰσέρχομαι ὁμοῦ, εἰς τὸ στρατόπεδον Πλουτ. Ἀρτοξ. 13, κτλ.
French (Bailly abrégé)
entrer ensemble à cheval ou en voiture.
Étymologie: σύν, εἰσελαύνω.
Greek Monolingual
ΜΑ
μσν.
(μτβ.) οδηγώ μέσα, εισελαύνω κάποιον μαζί με κάποιον άλλον («συνεισελαύνει τοὺς γυρευτὰς εἰς μέσον», Στουδ. Θεόδ.)
αρχ.
(αμτβ.) εισέρχομαι συγχρόνως («συνεισελάσαι πάλιν εἰς τὸ στρατόπεδον», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + εἰσελαύνω «οδηγώ, εισβάλλω, εισέρχομαι»].
