φορμαλισμός
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
Greek Monolingual
ο, Ν
1. (φιλοσ.) μεταφυσικό φιλοσοφικό σύστημα σύμφωνα με το οποίο υπερεκτιμάται η μορφή εις βάρος του περιεχομένου και επιχειρείται η κατανόηση και, σε ακραία περίπτωση, η παραγωγή της αντικειμενικής πραγματικότητας μέσω τών τύπων της λογικής ή τών νόμων της σκέψης, αλλ. τυποκρατία
2. (στις θετ. επιστήμες) αντίληψη σύμφωνα με την οποία η πρόοδος αυτών τών επιστημών στηρίζεται περισσότερο στην ανάπτυξη του συστήματος μαθηματικής διατύπωσης τών νόμων τους και λιγότερο στη διερεύνηση τών δεδομένων τών αισθήσεων
3. (καλ. τεχν.) αντίληψη και τεχνοτροπία που δίνει προτεραιότητα στην καλλιτεχνική μορφή και στην αισθητική αντίδραση την οποία προκαλεί, μέσω αυτής, το έργο τέχνης και σχεδόν αγνοεί το περιεχόμενό του και τη διασύνδεσή του με τη ζωή
4. (ηθ.) αντίληψη και πρακτική σύμφωνα με την οποία το άτομο επιβάλλει στον εαυτό του μια συμπεριφορά της οποίας η αξία πηγάζει όχι από το περιεχόμενο του ηθικού νόμου, αλλά από τον τρόπο της διατύπωσής του. [ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. formalism < formal (< λατ. formalis < forma «μορφή») + κατάλ. -ism].
