πολυδάκρυος
μελετᾶν οὖν χρὴ τὰ ποιοῦντα τὴν εὐδαιμονίαν, εἴπερ παρούσης μὲν αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ ταύτην ἔχειν → one must practice the things which produce happiness, since if that is present we have everything and if it is absent we do everything in order to have it | so we must exercise ourselves in the things which bring happiness, since, if that be present, we have everything, and, if that be absent, all our actions are directed toward attaining it
English (LSJ)
ον, = sq.,
A μάχης πολυδακρύου Il.17.192, cf. Alc.Supp.1A7 (cj.); Ἄρης Tyrt. 11.7; ἆμαρ prob. in B.3.30; Ἅιδας E.HF427 (lyr.); ψυχή A.R.2.916; π. εἰς Ἀχέροντα CR29.196 (Oloösson); Ἴλιον Q.S.7.263.
German (Pape)
[Seite 661] = πολύδακρυς; μάχης πολυδακρύου, Il. 17, 192, nach Spitzner u. Bekk.; ψυχή, Ap. Rh. 2, 916; a. sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
πολυδάκρῠος: -ον, = τῷ ἑπομ., Ι, μάχης πολυδακρύου Ἰλ. Ρ. 192· Ἄρης Τυρταῖ. 8. 7· Ἅιδης Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 426 ψυχὴ Ἀπολλ. Ρόδ. Β. 916· πρβλ. ποηυδάκρυτος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui fait verser des larmes abondantes.
Étymologie: πολύς, δάκρυ.
Greek Monolingual
-ον, Α
πολύδακρυς.
Greek Monotonic
πολυδάκρῠος: -ον, = το επόμ., σε Ομήρ. Ιλ., Ευρ.
