πρόναιος
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
French (Bailly abrégé)
ος ou ion. η, ον :
1 situé devant le temple ; ὁ πρόναιος, le vestibule d’un temple;
2 dont le temple est en avant, surn. d’Athéna, dont la statue était placée à l’entrée du sanctuaire de Delphes.
Étymologie: πρό, ναός.
Russian (Dvoretsky)
πρόναιος: I ион. προνήϊος 2 и 3 находящийся перед храмом: Ἀθηναίη προνηΐη Her. Афина, что перед храмом (Аполлона), т. е. храм Афины в Дельфах, находившийся впереди храма Аполлона.
II ион. προνήϊος ὁ преддверие храма Her.